Een mooie dag voor mosselen. -
ÉBC%. ^TÉ
VAREN MET DE ARM 22
De rol die vissers in de Bijbelse verhalen en gelijkenissen en in andere
religieuze verhalen vervullen, alsmede in sagen en legendes, hebben aan
de vissers een onvervangbare plaats gegeven in ons culturele erfgoed.
Recenter heeft een toneelstuk als Op Hoop van Zegen invloed gehad
op de plaats die de visserij in ons collectieve geheugen inneemt. De vele
volksliederen en smartlappen gewijd aan het werken op zee, met daar
onder de onbetwistbare topper aller tijden De klok van Arnemuiden,
hebben aan de visserij een melodramatisch tintje gegeven, waardoor het
geromantiseerde beeld van de visser in de maatschappelijke appreciatie
andere traditionele beroepen als boer, herder, matroos of soldaat verre
achter zich laat.
Al deze veelsoortige culturele uitingen hebben door de eeuwen heen
veroorzaakt dat het beroep van visser een onuitwisbare diepe indruk
op de samenleving heeft gemaakt. Een maatschappelijke indruk die het
economische belang verre overstijgt.
Zolang Zeeland bewoond is geweest, is er gevist. Bovendien heeft de
visserij zich in deze streken dynamischer ontwikkeld dan men in het
algemeen aanneemt. Werd er eeuwen geleden op haring gevist en leert
iedere scholier dat het haringkaken door Willem Beukels van Biervliet
omstreeks 1400 is uitgevonden, aan het einde van de 16e eeuw is deze
vorm van visserij uit Zeeland verdwenen. In de 17e en 18e eeuw ontwik
kelde de mosselvisserij zich vooral op de door de zee heroverde gebie
den, zoals op het Verdronken land van Zuid-Beveland en in de omgeving
van Axel en Terneuzen. Mosselvissers woonden ook in Reimerswaal; zij
vestigden zich in Tholen toen deze plaats verloren ging. Omstreeks 1870,
zo kunnen we in de Encyclopedie van Zeeland lezen, stelde de Neder
landse Maatschappij ter bevordering van de Nijverheid een aantal onder
werpen aan de orde, die voor de Zeeuwse visserij van groot belang waren.
Mosseldag in Yerseke.
(foto: Gees R. Gmelich
Meijling van Hemert
18
