MEER DAN HONDERD JAAR LOONTJENS Vóór het zover was trouwde Hector, 36 jaar oud, in 1925 met de 28-jarige Emilie van Opdorp. In 1926 werd hun eerste kind geboren, een dochter, Fieke. Drie jaar later volgde Stan. De overige familie- en bedrijfsgeschie denis speelde en speelt zich af in en rond het huis op de Dam. Rond 1930 overleed in België Jules Denijs, broer van Hector Alidors moe der. Deze oom liet aan al zijn twintig nazaten 30.000 Belgische francs na. Mogelijk heeft deze financiële meevaller ertoe bijgedragen dat Hector het pand aan de Dam kon kopen. Aanvankelijk was een gedeeltelijke ver huur noodzakelijk om de exploitatie van het grote huis rond te krijgen. Er zouden moeilijke jaren volgen, vooral na het overlijden van Hector op 20 mei 1938, voor de Loontjens-clan van Dam 21 zijn eigen stadspaleis kon maken. Maar dan zit daar een Tweede Wereldoorlog met zijn nasleep als dieptepunt tussen. Linkerpagina: Een nostalgisch beeld uit 1932. De foto is gemaakt ter gelegenheid van de opening van de showroom. -»<■ 96 sym<Jc?4£ryyrrisó JOsrrt JUf. Xf# y^/.. Een 'keuenbedje' Over Hector Loontjens gaan nog steeds verhalen. Als je die moet samen vatten, dan rijst er inderdaad een beeld op van een zeer vakbekwame, harde werker en een doorzetter. Hij was bovendien serieus, zeer gelovig katholiek, redelijk streng voor zijn kinderen, tegelijkertijd buitengewoon aimabel, goudeerlijk, zorgzaam en sociaal bewogen. Iemand die in de problemen zat klopte niet tevergeefs bij Hector aan. En in de jaren dertig kwam het regelmatig voor dat een caféhouder moeite had om het hoofd boven water te houden. Uitstel van betaling was bij Hector Loontjens altijd bespreekbaar en als het echt nodig was, dan had hij voor iemand nog wel eens een tweedehands biljartlaken beschikbaar, dat hij zelf dan ook nog even gratis kwam leggen. Kenmerkend voor zijn karakter is de anekdote dat hij eens getuige was van een uit huiszetting. Dat is altijd een schrijnend tafereel, zeker als het om een gezin met kinderen gaat. Loontjens zag het, informeerde en betaalde de huurachterstand, zodat het gezin weer in het huis terug kon. De jongste zoon van Hector is naar hem vernoemd. Deze Hector Jr, die zijn vader nooit gekend heeft, heeft hem wel ervaren, toen hij zo'n twee decennia na zijn vaders dood de horeca ging bezoeken: "Of ik na de oorlog nu in Bergen op Zoom kwam of in Hulst, in Sluis of in Ouddorp, iedereen kende mijn vader. Als je zijn naam noemde, dan ging de deur open". Hector Loontjens senior heeft het toch maar gepresteerd om in een uiterst moeilijke tijd een aardig bedrijfje op te bouwen met een behoorlijke bedrijfsruimte, zo'n drie, vier man personeel en twee auto's. Dat was niet slecht voor de jaren dertig! Het is ontzettend jammer dat hij de laatste jaren zo'n slechte gezondheid had en dat hij zo jong overleed. Hij liet zijn vrouw en de drie kinderen Fieke, Stan en Isabel achter. Emilie was zwanger van zijn vierde kind, dat zijn tweede zoon zou worden. Die tweede zoon werd naar hem ver noemd. Naar katholieke traditie volgden er dan nog een paar namen, maar iedereen kent hem als Hector. 21

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 2000 | | pagina 23