EER DAN HONDERD JAAR LOONTJENS
tijd wel gebruikelijk was. Dat vertelt althans Bernard Wilking (1918) uit
Hulst, die uiteindelijk zijn zaak aan de Hema verkocht heeft. Uit docu
menten van het bevolkingsregister van Goes komen twee pensionadres
sen naar boven: Eerst wordt Beestenmarkt 29 genoemd. Daar woonde
hij bij P.J. Cardon. Later wordt dat 's Heer Hendrikskinderenstraat 63,
bij L.F. de Haes. Op een kopie uit 1942 van een akte van de Kamer van
Koophandel wordt als stichtingsdatum voor de eenmanszaak van
H.A. Loontjens 10 juni 1920 genoemd. Hij heeft zich
dan gevestigd als biljart- en meubelmaker in Goes.
Zijn meest waarschijnlijke adres is dan in de Klok-
straat, waar hij vermoedelijk ruimte bij Wilking
huurde. Later is er sprake van een werkplaats aan de
Beestenmarkt. In een oud notitieboekje van hem wordt
ook een pand aan de Lange Vorststraat opgevoerd.
De Goese periode zal niet zo heel lang duren, maar ze
was wel van cruciaal belang voor de voortgang van
de geschiedenis en wel op twee manieren. In de eerste
plaats leerde Hector er zijn latere vrouw Emilie van
Opdorp kennen. Zij was een dochter van een post
meester in Woensdrecht. Haar getrouwde zus Isabella
woonde destijds in Goes. Het is niet zo moeilijk te
veronderstellen dat Emilie daar nogal eens op bezoek
kwam en dat Emilie en Hector Alidor elkaar in de
relatief kleine en sterke katholieke gemeenschap
hebben leren kennen. Ze trouwden in 1925. Toen was
het bedrijf inmiddels naar Middelburg verhuisd.
Groepsfoto van Belgische
vluchtelingen, Goes 1918.
Hector Loontjens staat
op de achterste rij
onder het bord.
18
