H E N T E G De climax van wederzijds onbegrip tussen Nederlanders en Belgen lag rond 1830, toen de grenzen werden getrokken van het huidige België en Nederland. Een krant uit die tijd, le Courier de Pays-Bas, verwoordt het als volgt: 'Gewoonten, cultuur, zeden, belangen, volksaard, taal, smaak en bezorgdheden: alles is anders. Wat ons past, past de Hollanders niet en wat de Hollanders past, past ons niet'. België begon in 1831 als een eenheidsstaat, maar is inmiddels een federale staat met zes parlementen, vijf regeringen, drie gemeenschappen, drie gewes ten en ruim veertig ministers! Nederland is altijd een eenheidsstaat gebleven, centraal bestuurd vanuit de Randstad. De verschillen in politiek-bestuurlijke cultuur zijn groot. België onder vindt dagelijks hinder van drie zogeheten breuklijnen: een levensbe schouwelijke (katholieken tegenover vrijzinnige liberalen en socialisten), een sociaal-economische (het rijke Vlaanderen tegenover het in verval geraakte Wallonië) en een communautaire (vrij vertaald: taalstrijd). In België betekent politiek bedrijven altijd in achterkamertjes tot akkoorden komen. Oncontroleerbaar en onzichtbaar handelen is een hoger goed dan publiek verantwoording afleggen. Nederlanders leven in een ambtena- renstaat waarbij de macht voor een groot deel in de Tweede Kamer ligt. Belgen leven in een land waar de partijen de dienst uitmaken. Besturen is in België een middel voor politieke klantenbinding. De overheid is er voor de partij, want alles bestaat dankzij de partij. Ex-premier Paul Vanden Boeynants drukte het eens als volgt uit: "Ik doe iets voor u en li doet iets voor mij". In Nederland draait het om het correct volgen van de regels en het bereiken van consensus, waarbij zoveel mogelijk partijen tevreden moeten worden gesteld. De Nederlandse zorgvuldigheid en proceduredrang kan leiden tot situaties waarin de operatie goed is verlo pen maar de patiënt inmiddels is overleden! Journalist Eppink trekt uit eindelijk de conclusie dat consensus in Nederland een manier van leven is, in België een manier van overleven. Vlaanderen en Nederland, twee druppels water? Het is verbazingwekkend dat twee volken, die zelfde taal delen, zoveel verschillen vertonen in politiek, bestuurlijke organisatie en cultuur. Vlaanderen en Nederland zijn als de wederhelften van een eeneiige tweeling die op eenzelf de tijdstip op verschillende plaatsen op aarde zijn gepara chuteerd. De gemiddelde Nederlander is verzot op Vlaamse frieten met mayonaise, pralines en kloosterbieren. Maar hij gruwt van de ondoorgrondelijke cultuur waarbij 174

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 2000 | | pagina 176