HET ZIJN GEEN BOEREN MEER verhoudingen binnen de agrarische sector. Hij wil zijn uittreden dan ook beslist geen voorbeeld noemen voor andere agrarische ondernemers. Hij is niet gestopt omdat hij door al zijn nationale en internationale contacten de bui al zag hangen, want naar zijn vaste overtuiging hangt er nergens een fatale bui. Het was voor hem een persoonlijke beslissing, mede ingegeven door het perspectief dat zijn kinderen geen zin hadden om het bedrijf voort te zetten. De landbouw heeft ook op Schouwen-Duiveland een toekomst. Over een aantal jaren zal er een beeld te zien zijn van een aantal grote agrarische ondernemingen, vanaf zo'n honderdvijftig hectare, die grootschalig producten blijven telen. Daarnaast blijven er een aantal kleinere 'gemengde bedrijven', die op een veel bredere basis zullen voortbestaan. In een nota uit 1998 van de Dienst Landelijke Gebieden (Zeeland, perspectief voor de landbouw?) wordt wat dat betreft het volgende rijtje opgevoerd: een tweede baan, loonwerk, handel en advies, agro- toerisme, zorgboerderijen (kinderopvang, gehandicapten, ouderen), cursussen, huisverkoop, streekeigenproducten, loonwerk bij wegber men, wateroevers, beheer van natuurterrein en agrarisch natuurbe heer op eigen grond. En natuurlijk niet te vergeten: de teelt van land bouwproducten. Echte grote omwentelingen zullen ons volgens Jan Geluk niet te wachten staan. Geen negatieve, maar ook geen positieve. Streekproducten zijn aardig, maar de markt staat niet te roepen om streekproducten uit Schouwen-Duiveland. Wat voor producten zou den dat moeten zijn? De aardappel misschien? Vanzelfsprekend moe ten streek- en bestemmingsplannen ruimte geven aan allerlei bedrijfs vestigingen, die op het platteland passen. En vanzelfsprekend moeten we ook bouwen voor forensen en mensen die na vele jaren weer terug willen keren naar Schouwen-Duiveland. Maar dat zijn geen grote bewegingen. Schouwen-Duiveland komt niet op zijn kop te staan. Het is nu al geen echt boerenland meer en straks al helemaal niet meer. De traditionele boer kom je niet veel meer tegen en ook de maatschappelijke invloed van de agrarische sector is fors teruggelo pen. Maar de sector zal duidelijk aanwezig blijven, het land is nu eenmaal bij uitstek geschikt voor de landbouw. Eigenzinnig? Schouwen-Duiveland zal zich geleidelijk verder ontwikkelen en graag op eigen koers. Geen van de drie, Jaap, Niek of Jan, kon iets aangeven van een eigen Schouws karakter. Hooguit een beetje het eigenzinnige, de neiging om 'het zelf wel te doen'. Daarvoor ligt het feitelijk en gevoelsmatig ver genoeg weg van Middelburg, Den Haag en Brussel. Daarom zal het er ook hopelijk een beetje buitengewoon blijven. 96

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 1999 | | pagina 98