school), Oostburg (wanden ziekenhuis), Hoek (kleuterschool), Clinge
(vlag, oriëntatietafel De Sterre), Middelburg (trappenhuis Zeeuwse
Bibliotheek, muur streeklaboratorium, ramen Abdij, wand politiebu
reau, school Zuid, Jacob Roggeveenhuis, reliëf gymzaal, houtplastiek
Hercules), Vlissingen (sculptuur PZC, verfraaiing kleuterschool,
wandschildering PSD-boot/kantine Prinses Margriet), Reimerswaal
(baksteenreliëfs gemeentehuis), Zierikzee (stenen voorhang belasting
kantoor), Goes (politiebureau, r.-k. lagere school, Keuringsdienst van
Waren), Sluiskil (ramen ziekenhuis) en: Amsterdam, Rotterdam,
Roosendaal, Cuyck, Zundert, Breda en Dedemsvaart.
Werk van de vrije schilder Mes bevindt zich in veel particuliere col
lecties en in het bezit van de Provincie Zeeland, het Zeeuws Museum,
instellingen en bedrijven.
Antoine Mes exposeert met enige regelmaat binnen en buiten Zeeland.
Hij woont aan de Middelburgse Dam, in het Huis De Hoope. 'Dat
kan iedereen wel op zijn deur zetten.' Hij heeft de naam weggeschil-
derd. Het zij een teken.
Een
Zeeland. Een hoog zicht op koeien, een lage blik op de wetten van de
polder, een blik die oploopt naar de einder. Het is de ritmiek van strak
geschoren akkerland, sloten, de opstand van een dammetje, een dwarse
dijk. Groenen in veelvoud, stuivend geel, het zwart van de nacht en het wit
van de winter. Kilometers bedenktijd, van dijk tot dijk, van boom - soms -
tot boom.
In het domein van de schilder maken de kleine varianten een nieuw en
groter beeld dat groeit naar de gedaante die men Het Heersend Landschap
noemt. Zeeland. Het bestaat in zichzelf. De stapeling van voorwerpen, de
lichte en donkere groepen van zee en land en luchten, alles raakt in het
domein van de schilder zijn namen kwijt. Contouren vervagen. Wat blijft
is het landschap, de herkenning van een wereld, een sfeer, een vermoeden
van tijd en eeuwigheid. Zeeland.
Een groot doorschilderd vlak lijkt te dwingen tot het rangschikken van
gegevens, elementen, het noemen van namen, de invulling van een persoon
lijke beleving. Een groen vlak, een verticale delingslijn, een geel vlak, een
vlekje zwart, een horizontale delingslijn en - boven dit al - het blauw dat
zich verliest in de oneindigheid. Zeeland. Tussen wens en werkelijkheid
groeit het in gewenning verworven beeld: een wei, een sloot, een blok
volzomerse gerst, een ver boerenhof, de dijk, jagende wolken en een
eeuwigheid Zeeuws Licht. Zien is kennen.
98
