HET ZIJN GEEN BOEREN MEER
zijn. Op het platteland is voor meer plaats dan alleen voor folklore.
Jaap miste een cultuur, kon zich indenken dat de toerist die ook miste
en zo groeide het idee van een festival. Een schuurfeest met culturele
pretenties, met maar liefst wereldmuziek, maar beslist zonder cultu
rele mores en babbels. Een feest op het eigen boerenerf, met een tent,
een afdak, de schuur, enthousiaste optredens van groepen uit de hele
wereld, meer dan duizend toehoorders die er vooral veel lol in heb
ben en een feest voor de kinderen. Daarbij in dezelfde periode de
kunstroute 'Zonnemaire Buitengewoon'.
Het begon als een leuk ideetje met een klein budget en dus een klein
risico van tienduizend gulden. Nu is het een evenement waarnaar
wordt uitgekeken, een evenement met een budget van minstens een
ton, met gelukkig een rij subsidiegevers en sponsors en met vooral
veel vrijwilligers.
Daarnaast is Jaap Verseput gewoon een landbouwer op zijn tachtig
hectare grond met tamelijk traditionele gewassen als uien, tarwe en
suikerbieten, want het bedrijf moet wel blijven bestaan. Maar Jaap
als stereotype boer, keren wat hij keren kan? Dat toch niet, hij past in
geen enkel opzicht in het milieu van het zuinige Zeeuws Meisje, meer
in dat van de creatieve ondernemer die grenzen weet te verleggen.
Project 'Zonnestraal'
Van Jaap Verseput naar Niek en Esther Deist op de boerderij 'Kijkuit'
kun je makkelijk lopen. Op plattelandsschaal zijn het naaste buren.
In het voorjaar en de zomer is het hier vrolijk wandelen. Niet alleen
vanwege de 1500 meter kunst waar je tijdens 'Zonnemaire Buitenge
woon' door en langs kunt lopen, maar ook vanwege de brede akker-
Thierry Robin.
Festival 1999.
(Foto: Hans Verseput)
91
