HET ZIJN GEEN BOEREN MEER
Verseput
Iedere zomer is er een festival met wereldmuziek. Soms is er ook
een kunstroute. 'Een picknick van aardappel tot zee' was vorig jaar
al weer de derde beeldende kunstmanifestatie na in voorgaande
jaren 'Vogelverschrikken is een kunst' en 'Verrassende Gewassen'.
Het ging om ongeveer 25 kunstwerken langs de rand van de weg
midden in het Duivelandse akkerland. 'Een open formule', zegt Jaap.
Geen hek, geen entree, en als enige afspraak met de kunstenaars een
thema. Ruim twintig kunstenaars werkten er mee tegen een geringe
vergoeding.
Raar eigenlijk dat veel van wat er volgens de videobeelden en de
foto's toen stond er nu niet meer is. Een deel van de werken zou het
weliswaar niet gered hebben de hele winter door.
Zoals de Zeeuwse enscenering van Manet's 'Le dejeuner sur 1' herbe'
van de hand van Lex Wechelaar. De modellen die het tafereel vorm
den horen nu eenmaal niet gekleed te zijn op een Zeeuwse winter.
Maar een ander deel beslist wel. Wie weet komt het er nog van.
Jaap hoopt in ieder geval op een kans om kunstenaars te betrekken
bij de inrichting van de streek. De bankjes die nu hier en daar als
picknickplaats neergezet worden, schreeuwen immers om de inzet
van een begenadigd ontwerper of kunstenaar. Het moeten eigenlijk
verrassende plekjes worden. Dat zou een vast element van platte
landsvernieuwing moeten zijn.
Festival en kunst
Van al het geld dat in stadsvernieuwing wordt geïnvesteerd, wordt
een deel haast vanzelfsprekend aan de aankleding van stadswijken
besteed. Dat zou met plattelandsvernieuwing niet anders moeten
David Murray tijdens het
festival zomer 1999.
(Foto: Hans Verseput)
90
