Het Haringvliet DE DELTA eeuwigheidsdenken in plaats van het denken in constante verandering? Jammer is dat ideeën voor veranderingen in de Delta door sommigen worden opgevat als een diskwalificatie van de beslissingen en beslis sers uit het verleden. De werkelijkheid is natuurlijk dat de beslissingen van toen genomen zijn door integere mensen met de best beschikbare kennis van toen en aangestuurd vanuit het politieke en maatschappe lijke krachtenveld van toen. Zo is het Veerse Meer in de jaren zestig duidelijk ingericht als recreatiegebied, geheel passend in de naoorlogse optimistische tijdgeest. Dat zouden we nu anders doen, maar dat wil niet zeggen dat de beslissingen van toen fout waren. Ook Saeijs denkt niet in termen van goed of fout over de beslissingen van zijn voor gangers, maar in kansen voor en mogelijkheden van watersystemen op basis van de kennis en de inzichten van nu. De kamers van het huis Laten we de verschillende watersystemen van de Delta, de kamers van het huis, eens langslopen. De Haringvlietsluizen zijn de overloopkraan van Nederland. Bij hoge Rijnafvoeren wordt naast de Nieuwe Waterweg ook het Haringvliet gebruikt om het vele rivierwater naar zee te brengen. Dat gebeurt door de sluizen open te zetten. Er is al jarenlang een discussie gaande om de sluizen permanent op een kiertje te zetten en weer een beperkt getij (ca. 60 cm) te introduceren op het Haringvliet tot in de Biesbosch. Colijn: "Nu is het Haringvliet het zinkputje van Europa met z'n sterk vervuilde waterbodem, veroorzaakt door de zware metalen en bestrijdingsmiddelen uit de Rijn en de Maas. En we weten allemaal hoeveel het kost om een waterbodem te saneren. Om van de maat schappelijke weerstand tegen baggerdepots voor de berging van vuil slib maar te zwijgen. Daarvan zegt iedere gemeente: prima, maar doe het liever bij de buurman." Saeijs schetst de grote mogelijkheden van beperkt getij op het Haringvliet. Hij pleit voor ecopragmatisme, dat is ecologische kennis op een verantwoorde manier toepassen om ecosystemen te ontwikke len in een richting die je als samenleving gewenst acht. Saeijs: "Het Haringvliet is een goed voorbeeld van een ecologisch niet verouderd systeem. Het is in principe nog steeds een estuarium, de zee en de rivier zijn in wezen nog een eenheid. Er zit alleen een deur tussen. Nou, zet die deur dan open. Op dit moment heb je er een enorm probleem: het water is zeer geëutrofiëerd, het zit vol nutriënten. Dat komt onder andere door de kunstmest uit de land bouw. Door de sluizen op een kier te zetten krijg je de geleidelijke overgang tussen zoet en zout water weer terug. Ecologisch gezien is dat ideaal. De vis kan weer naar binnen zwemmen. Je zet een pro- 16

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 1999 | | pagina 18