ASHOK 8HAL0TRA
Eigenlijk moet iemand in die ruimte tussen Vlissingen en Middelburg een
hele lange tafel maken. Een kilometer lang. Aan de ene kant van de tafel bur
gers en bestuurders van Middelburg, aan de andere kant die van Vlissingen.
De bestuurders moeten blijven zitten en de burgers wisselen na iedere culi
naire ronde. Een soort twee-steden-picknick. Shakespeares A tale of two
cities'. Het culinaire moet die twee steden weer bij elkaar brengen.
Zo blijft hij dromen. Dromen over Zeeland. Over de bedrijfsontwik
keling hier. Economie gebaseerd op duurzaamheid, op ecologische
samenhang, op cultuur. Als er één is die met zijn dromen weet te
inspireren en die idealen een huis weet te geven, dan is het Ashok
Bhalotra.
Noten
1. Tijdens een symposium in de Vleeshal, voorjaar 1999, betoogde de Vlaming Wouter
Vanstiphout dat het huidige stedenbouwkundige beeld van Middelburg niet ouder is dan
zestig jaar. Na het vernietigende bombardement is het stadsbeeld tijdens de bezetting
opnieuw gevormd. De Duitse overheerser heeft zich intensief met de wederopbouw van
Middelburg bemoeid, omdat de volkseigen atmosfeer van de stad zichtbaar zou maken
hoe de onderworpen volkeren geïntegreerd werden in het Duitse Rijk. Strakke ingetogen
gevels ontdaan van alle zuidelijke opsmuk. Op het gerestaureerde marktplein zouden folk
loristische volksfeesten plaatsvinden. Een van de vijf staatstheaters zou in Middelburg ver
rijzen om onze gemeenschappelijke Germaanse cultuur te tonen. Men was zo verguld met
de plannen dat men ze aan de Führer zelf wilde laten zien. Dat de Nederlandse steden
bouwers en bestuurders het omarmen van de Hollandse burgerlijke tradities juist hebben
gezien als een vorm van verzet tegen de Duitsers beschouwt Vanstiphout als een vroege
vorm van poldermodel-denken en de realisatie van een soort win/win-situatie waarbij alle
partijen tevreden werden gesteld. (Uit een persoonlijke notitie van drs W.T. van Gelder.)
2. Juli 1999.
178
