ASHOK 8HALOTRA naar Vlissingen. Natuurlijk zeggen ze dat niet hardop in Middel burg, maar het voelt wel zo. En dat terwijl er zo'n mooi plan van Bhalotra ligt voor een zuidelijke boulevard, aangevleid tegen Vlissingse bolwerken. Mijn eerste ontmoeting met Zeeland had ik, toen ik zes jaar oud was. Ik kreeg op mijn verjaardag een viewmaster-set met twaalf diaschijfjes. Ben van die schijfjes ging over Nederland. Het eerste plaatje was een stads beeld van Amsterdam, het tweede liet de kaasdragers op de markt van Alkmaar zien, het derde toonde twee Zeeuwse vrouwen in klederdracht. Prachtige mevrouwen, stevig, met rode wangen en met zenders en ontvangers. Zo dacht ik over die gouden oorijzers, de een met spiraalvormige krullen, de ander met rechthoekige platen. Het is een beeld dat ik nooit heb vergeten. Toen ik bij die structuurvisie Vlissingen - Middelburg betrokken werd, heb ik dat beeld ook gebruikt. Middelburg - Vlissingen. De initialen M - V: man-vrouw, maar ook zender - ontvanger. Twee steden die bij elkaar horen, die samen een eenheid vormen. Dat ontvangen en dat zenden, dat is de com municatie tussen Middelburg en Vlissingen. Uit dat beeld is de structuur nota ontstaan, die ik "leder uniek en samen sterk" heb genoemd. Ieder apart, maar samen sterk. Langs het kanaal ontmoeten die steden elkaar. Dat kanaal moet je nooit dempen. Dat is heel mooi. Toen zei ik: Weet je wat ze missen in Vlissingen? Dat zijn die prachtige vestingwallen. En ivat Middelburg niet heeft, dat is een boulevard. Dus Middelburg krijgt een boulevard. Dat gaan we gewoon in het landschap realiseren, met beken en kreken, met waterpa leizen en landgoederen. En Vlissingen krijgt vestingzuallen. Zo ontstaat er in het tussengebied een heel uniek landschap "Ieder uniek en samen sterk." Dat was de titel en de filosofie van Bhalotra's door beide gemeenten aanvaarde structuurvisie uit 1994. Op 19 juni 1999 werd de eerste paal geslagen voor woningbouw in een van die bolwerken aan het Koopmansvoetpad in Souburg. Ongeveer tezelfdertijd klaagden bewoners van Middelburgs zuidrand ten westen van Het Kanaal over hun verlies aan uitzicht door de vestiging van een bedrijventerrein in hun blikveld. En dat terwijl Arnestein, als industrie terrein, nog lang niet vol is. Of de kus van Riek Bakker die van een prins voor een slapend Doornroosje is, waardoor ze als stad wakker wordt geschud uit een inert imago, zal pas verder in de 21ste eeuw moeten blijken. Intussen lijkt ze verstopt door verkeers- en communicatieproblemen. De eerste zijn dagelijks te constateren en de andere lees je in de krant. Er wordt in Middelburg wel naarstig 164

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 1999 | | pagina 166