MOSSELARIJ IN PHILIPPINE
hadden wel zestig vissers in dienst. Een brochure uit 1896 van de
"Visschersvereniging" geeft inzicht in het Philippiense mosselbedrijf:
"De mannen bevaren de zee en gaan ter mosselvangst. Eenigen gaan met
hun vaartuigen 14 dagen weg om de werkzaamheden op de veraf gelegen
banken te verrichten, anderen gaan iedere morgen weg om 's avonds met
hoog water terug te komen. Zie, er komen reeds enige vrouwen en kinderen
aanlopen met zakken en manden beladen, een teken dat het water weldra in
de haven zal stroomen. Reeds komen eenige roeiboten aandrijven, tot zinkens
toe geladen met mosselen. Verder komen de grootere vaartuigen aan, en in
een oogwenk liggen allen aan de palen gemeerd. De mosselbazen zijn reeds
op de kade gekomen.
De boeren komen met hunne karren en paarden aangereden, roepen de
achtergeblevene vrouwen het traditionele: "Bale laaie" balen laden) toe
en rijden naar de haven om straks de mosselen naar het station te rijden.
Verder ziet men hondenkarren, ezels gespannen voor wagentjes, elders
groote karren, waar wel 40 balen mosselen mee vervoerd worden naar Gent
of naar Frankrijk, ja, 't is aan de kade zoo vol menschen, paarden en karren,
dat het voor kleine kinderen gevaarlijk is, om onder dat alles te loopen."
De reders waren de ongekroonde koningen van Philippine. Zij bouw
den kasten van huizen aan de markt en de Gentsebreedstraat met
marmeren bordjes naast de deur waarop de firmanaam stond en het
trotse "Moules parqées et ordinaires en gros et en detail".
Mosselmonument
Tegenwoordig laten de meeste bezoekers van Philippine de Gentse
breedstraat voor wat zij is. En ook de markt wordt niet langer
beschouwd als het middelpunt van de plaats, hoewel het een aardig
plein is met een muziekkiosk en in de hoek een grote rooms-katho-
Middenin het huidige
centrum van Philipinne
staat het mosselmonu-
ment dat op 6 april 1988
werd onthuld door
Philipstopman Wisse
Dekker.
155
