ZEEUWS-VLAANDEREN zijn hoed. Hij, maar ook de ander, is niet van deze tijd. Dat hoeft geen verbazing te wekken. In dit onnavolgbare decor, waarvoor de filmindustrie haar handen zou aflikken, duiken menigmaal spook achtige figuren op. Wie kijkt er nu vreemd op als de objectieve ver slaggever aan wie het maar weten wil De Onbekende Soldaat en zijn verrassende gezel Tijl Uilenspiegel voorstelt. Vreemd? Absoluut, maar er zijn tal van zaken heel wat eigenaardiger. Neem nu, wat er soms in Den Haag en wijde omstreken gebeurt. Ik zeg er geen enkel woord over, maar dat kan echt bizar zijn in vergelijking met de hier gesignaleerde wederopstanding. Nou ja, Den Haag. De dialoog tussen de beide onverwachte gasten beperkte zich van de kant van De Onbekende Soldaat tot eenlettergrepige uitingen, die even diepzinnig als emotioneel waren. Zoals te verwachten had Tijl dus het hoogste woord. 'Zijt gij het niet beu onbekend te zijn? Gij hebt toch een vader en een moeder gehad.?1 'Jazeker.' 'Welnu?' 'Het is een geheim.' Als dat geen markante Hij fluistert zijn metgezel wat in het oor. grenspaal is... Het lijkt Tijl wat uit het veld te slaan. Geheim....? In deze contreien en zuidelijker hebben veldslagen gewoed, die het uiterlijk van Europa mede hebben gevormd. Er is geen Onbekende Soldaat. Er zijn alleen maar tienduizenden naamlozen, die ten onder zijn gegaan aan de machtswellust van pom peuze malloten, die bang in het donker waren en zich onder tafels verstopten als het onweerde. Als ze wonnen, hadden ze de pot. Dat ging ook eens om de vrije vaart over de Westerschelde en de mogelijkheden om Antwerpen als havenstad te ontwikkelen. Iemand heeft de opmerking gemaakt, dat men bewondering moet hebben voor de moed van hen die een stad op meer dan honderd kilome ter van zee tot een bloeiende havenstad hebben gemaakt. Dat geloof ik. Zeeuws-Vlaanderen is zichzelf gebleven. Het is niet de achtertuin van Vlaanderen geworden. Als speeltuin zien ze aan de andere kant van de grens de nogal prominent aanwezige pornoshops, die een zeer aparte toeristi sche attractie vormen, voornamelijk voor (naar men zegt) de zuiderburen, onder het levensblije motto: ieder diertje zijn pleziertje. Als de mens afstompt, verkoopt de commercie de ontberende prikkels. 144

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 1999 | | pagina 146