ZEEUWS-VLAANDEREN
graansilo van Breskens bij de vissershaven heeft hij in een muurschil
dering vijf staande, reusachtige broden en twee oversized liggende
kabeljauwen afgebeeld. Een indrukwekkende afbeelding van enige
essentialia van de menselijke voedselvoorziening, die enige multi-
interpretabele mogelijkheden openlaat, hetgeen iedereen voor eigen
rekening kan aanzetten tot al dan niet religieuze bespiegelingen.
Dat is mooi.
De graansilo bij
Breskens: Graan voor
vis, behoorlijk heftig
uitgebeeld, zeg maar en
gros, alsook en detail.
Hongerlijden
Minder mooi was het gesteld met de sociale geschiedenis. De land
arbeiders zijn op een onvoorstelbare wijze uitgebuit, vaak door
Belgische kapitalisten, die als een soort kolonialen hun werkkrachten
uitmergelden tegen een loon, dat hongerlijden normaal maakte.
Van gereglementeerde werktijden was geen sprake. Werkdagen van
zestien uur en wroeten in de taaie klei in een vaak bar klimaat waren
gewoon. Tegen een loon, dat de arbeiders en hun veelal grote gezinnen
te weinig gaf om te leven en net te veel om te verhongeren.
Dat heeft minstens tot de tweede helft van deze eeuw geduurd.
Het is nog niet altijd een pretje op het land te werken, maar sociale
voorzieningen, reglementering, beloning en mechanisatie hebben
veel verbetering gebracht.
142
