ARTS ZONDER GRENZEN
ingedeeld en in aperte paniekstemming verkeerde. Ik engageerde hem direct
als porteur en een dikke poilu bleek ook bereid een deel der bagage te dragen
en zoo begaven wij ons te midden der Fransche soldaten in de richting van
een juist aanleggende mijnenveger. Toen kwam de Fransche courtoisie tot
zijn recht. Ik hoefde maar telkens te herhalen: 'Messieurs, voulez-vous lais
ser passer madame?' of zij openden de rangen en lieten ons door. Hoe wij
precies aan boord weet kwamen ik niet. Wel weet ik dat ik den dikken poilu
met mijn kleren en mijn bloeddrukmeter nooit heb terug gezien en dat het
joodje het valies met al Annies kleren in de Schelde heeft laten vallen, vol
gens hem om het veege lijf te redden, dat anders in de Schelde gevallen zou
zijn. 'Troost u maar', zei hij tegen Annie, 'ik heb ook niets.' Een week later
zei hij tegen mij: 'Ik kan bij uw vrouw ook geen goed doen.' Wat kon hij
anders venvachten na deze calamiteit op zijn geweten te hebben geladen?
Het achtergelaten
materieel bij het station.
Ponton in de Vlissingse
Buitenhaven. Hier lag de
Franse duikbootjager
(chasseur) die als laatste
vluchtschip naar Breskens
vertrok. Van Tricht
spreekt over een
mijnenveger.
124
