OESTERS MOSSELEN EN YERSEKE zich te ver van het menselijke bevattingsvermogen. De grens van wat de mens aankan, ligt bij het hemelse paradijs. Dat is ook goed zo. De natuur uitdagen met een evolutie gelijk aan een hink-stap- sprong leidt tot niets. Op het Britse zeiljacht, dat om onopgehelderde redenen Stonehenge was genoemd, had men het er weieens over. Bij een boeiende conversatie, geïnspireerd door smakelijke whisky, vergeleek de jonge Lord Harwich wat plagerig de genvondst van professor Finkelstein met de groei-granen van Lysenko. De Engelse Nobel prijswinnaar liet dat niet op zich zitten en verklaarde dat hij nog eenmaal voor leken zou uitleggen wat zijn vondst behelsde. Hij haalde uit een vestzak een flesje met een gifgroene vloeistof. "Wat U hier ziet, is niet meer, maar zeker ook niet minder dan een elixer gebaseerd op een genfusie. Dit product, losgelaten op de vrije natuur, vermenigvuldigt het groeivermogen van levende organismen die er mee in aanraking komen met een factor van vijf- tot tienduizend. U kunt zich voorstellen welke mogelijkheden dit zal bieden aan de agrarische sector op het moment, dat dit product beheersbaar is. In de nu bestaande vorm zou het nog tot een groeicatastrofe leiden." Bewondering, maar ook een gevoel van een licht onbehagen maakte zich meester van het deftige gezelschap. De geleerde man liep onverhoeds met enkele trefzekere passen naar een open patrijspoort en wierp het gifkleurige flesje in het water van de Oosterschelde. De consternatie van het gezelschap uitte zich in wat onbestemde kreten. Er boven uit de stem van de al eerder genoemde Lord: "Hoogsteigenaardig" en "Schenk mij nog maar eens in, James". James heette weliswaar niet James, maar voor het gemak luisterde hij ook naar die naam en schonk ruimhartig drank. Hij deelde niet in de consternatie over het weggeworpen flesje, want hij wist beter dan wie ook, dat de inhoud een onschuldige likeur was, bekend als Juffertje in het Groen. Hij had het immers op verzoek van de professor klaargemaakt. Een kostelijke practical joke, vond hij. "Funky, old boy," sprak een van de medepassagiers, "neem je niet wat veel risico? The Financial Times had het er onlangs over, dat een ontsnapt gemanipuleerd gen heel wat te weeg zou kunnen brengen". "Ach, een krantenartikel..." reageerde de met Funky aangesprokene, "dat is toch vaak buiten proporties". Bovendien, dacht hij, weet ik, wat jullie niet weten: de inhoud van het flesje was totaal onschadelijk. Het water van de Oosterschelde klotste in een aangenaam ritme tegen het schip. Vlakbij werd een haven gepasseerd. Aan hen trokken de veiling en het beeld van de mos- 93

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 1998 | | pagina 95