Amsterdamse oesterfreaks
geven voorzet tot debat:
Rauw of niet rauw?
XJit
pïrL
S, MOSSELEN EN YERSEKE
Een behoorlijk indruk
wekkend colophon
met de namen van de
Amsterdamse kunste
naars en publicisten.
folang er oester is, is er hoop. Dat gaat verder dan de meestal wel
redelijk gevulde portemonnee van de oesterbaronnen. Gaat het de
oester goed, dan gaat het goed met het zoutwatermilieu, zoals
Oosterschelde en Grevelingen, waarin zij rijpen en gelijk wijn op
smaak komen. Dat is mooi. De oester is een exclusief culinair pro
duct, weliswaar niet 'geboren uit zonnegloren', maar men mag ge
voeglijk aannemen wel degelijk uit 'een zucht van de ziedende zee'.
Er is van nature poëzie in het spel, als er praat is van oesters.
Daar wilde een groep prominente Amsterdamse kunstenaars en
publicistische burgers ook wel van weten. Zij besloten binnen de
tijdspanne die dit jaarboek omvat, tot een hulde aan het fameuze
schelpdier. Hun stonden poëtische en beeldende middelen ten
dienste, alsmede het gerenommeerde visrestaurant Lucius in de
Amsterdamse Spuistraat, duidelijk hartje hoofdstad, want op een
Bewtivoqfce -
fj0yU
lO/'/iw, K-fy
7^ 5*S5iW
JnMyfïkn Wil/oynkljn,
Hollend, iUK
!S°
Colojp-loTV
/yjUsrw. OsYi^jO cuLfrx eJiu-nv
-y,i1—
j c^uvvivi-5 san.
TdyJl"} A1L-—
7/ n
fU-f 'X/. -
C 'cLu co-et
XsU -
I vc*.U&p
82
