Hij volgde zijn vader op, die als jongste uit een boerengezin
met dertien kinderen min of meer een self-made man was.
Eerst bankloper, avondstudie boekhouden, boekhouder bij de
firma G.W. den Boer, later procuratiehouder en directeur.
Hij verwierf zich een belangrijke positie bij de PZC, maar werd
nooit aandeelhouder, benadrukt zijn zoon. In die eerste periode
moest de toen nog jeugdige Pim de Pagter nog veel in de avond
uren studeren om de nodige aktes en certificaten, onder andere
praktijkdiploma's boekhouden, te behalen voor hij via het
adjunct-directeurschap in het begin van de jaren zeventig tot
directeur-uitgever werd benoemd. Zo'n jaar voor zijn pensioen -
hij zal er naar verwachting in 1999 mee stoppen - kijkt hij terug op
een boeiende periode. Zelf noemt hij het omgaan met spannings
velden als een uitdagend aspect van het leidinggeven aan een
dagblad. "De drukker wil zo mooi mogelijk, liefst op kunstdruk
papier drukken, de redactie wil zo actueel mogelijk zijn, de acqui
sitie wil zoveel mogelijk advertenties, de bezorger wil de krant zo
vroeg mogelijk hebben om tijdig te kunnen bezorgen; dat geeft zo
links en rechts wel eens spanningen. Nou, daar zit je dan als
directie lekker tussen. Ik denk dat je als uitgever van een krant
moet voelen waar die spanningen liggen en dat je daar, met
behoud van ieders verantwoordelijkheid, goed mee om moet
kunnen gaan." Uit 'inside information' hoor ik praktijkvoorbeel
den. Een ervan is het economisch-commercieel niet aantrekkelijke
voordrukken van katernen om bij een te groot aanbod van adver
tentiepagina's meer redactionele pagina's te kunnen produceren,
Net als de baan heeft
Pim het roken van
sigaartjes van zijn
vader overgenomen.
Hier staat deze op de
stoep voor hotel De
Korenbeurs op de
Markt in Goes waar
de opening van het
ZC-kantoor in Goes
werd gevierd
(24 oktober 1959).
Naast De Pagter
aat F.B. den Boer.
(Foto part. coll.
W.F. de Pagter)
49
