DE PAGTER
Amerika, dat was ruimte, dat was groots, dat was modern.
Hij kwam terecht bij een Amerikaanse burgerfamilie. Twee auto's
voor de deur, ijskast in de keuken, televisie in de woonkamer.
Dat betekende naar de Hollandse begrippen van de nog karige
jaren vijftig ongekende welvaart. Met zo'n jaar United States in je
hoofd terugkomen naar Nederland, dat is eigenlijk een beetje
terug van de moderne tijd naar een op het verleden voortkabbe
lende traditionele samenleving.
Wat te doen? Internationaal recht had zijn belangstelling. Dat
heeft het trouwens nog steeds. Maar voor de rechtenstudie moest
je gymnasium hebben. Met een H.B.S.-diploma op zak kon je wel
Latijn en Grieks gaan studeren en vervolgens staatsexamen gym
nasium doen, maar daar had Pim de Pagter geen zin in. Economie
was een andere optie, maar ook in een veeljarige studie had hij
niet zoveel trek. Het werd daarom Nijenrode, met in zijn achter
hoofd de gedachte van een ideale toekomst in Amerika.
Ondertussen volgde hij ook de perscolleges in Amsterdam.
Via een beurs kon hij nog een jaar in Iowa studeren. Inmiddels
was hij een twintiger met wat meer onderscheidingsvermogen
dan twee jaar eerder. Zijn Amerikaanse ideaal kreeg barsten.
Hij doorzag wat het gevolg van de 'melting pot' was. Een voort
durende aanpassing aan gedragscodes van de groep, waar je bij
hoort of wilt horen. Dat strookte niet met zijn individualistische
inslag. Daarom keerde hij na dat jaar, waarin hij zich als werkstu
dent in marketing specialiseerde, terug naar Nederland, waar hij
zoals gezegd een marketing-loopbaan begon.
n de Pagter met
zijn Amerikaanse
broertje' in Cedar
apids lowa (1956).
45
