IN MEMORIAM NICO DE JONGE
is het ontwerp voor het Veerse Bos. In het kader van de uitvoe
ring van het Deltaplan volgden later plannen voor het Veerse
Meer en de Grevelingen.
Hoewel Nico de Jonge in heel Nederland projecten heeft gere
aliseerd, hield hij een grote voorliefde voor de Delta. Dat blijkt
ook uit het in 1996 (Wageningen) verschenen boek van Jan te
Boekhorst over hem, Het fenomeen Delta. De Jonge had veel gevoel
voor de maat en de schaal van Zeeland. Hij was bovenal een man
met grote visie en durf. Bij de verdediging van zijn plannen koos
hij niet altijd voor de meest tactische weg. Bij buitenstaanders kon
hij soms zeer cynisch overkomen, zeker als er sprake was van
onbegrip over zijn plannen.
In 1994 kreeg hij de eervolle toekenning van de 'Oeuvreprijs'
Vormgeving en Bouwkunst van het Fonds voor de Beeldende
Kunsten.
Nico de Jonge eindigde zijn loopbaan als hoogleraar landschaps
architectuur bij de Landbouw Hogeschool Wageningen. Voor
studenten was hij niet altijd even gemakkelijk. Zijn uitdagende
opmerkingen werden niet altijd goed begrepen. Klikte het met
studenten, dan ontpopte hij zich als een docent met een brede
werkervaring, van wie ze veel konden opsteken. Bij de praktijk
voorbeelden kwam de Delta en met name Walcheren als pilot
project steeds aan de orde.
Nico de Jonge is, hoe kan het ook anders, in Zeeland begraven.
193
