BRUG MET VLAANDEREN
reren van zo'n 14.000 nieuwe jobs. Die moeten echter wel ergens
vandaan komen!
Ondertussen ondertekent men wel het zoveelste onschadelijke
'goede buren'-verdrag, maar men zwijgt in alle talen over een
gemeenschappelijk regionale economie en ruimtelijke planning.
Er worden formeel nog wel diverse interregioprojecten opgestart,
maar het maatschappelijk draagvlak daarvoor komt om in ontel
bare papieren, studierapporten en bijeenkomsten. Tot de ontwik
keling van een reëel gemeenschappelijk project, zoals die van
vlistergent (Vlissingen, Terneuzen, Gent als één gebied), komt
men niet.
De streekplatforms met bedrijven in Vlaanderen zoals in het
Meetjesland, het Gentse, het Waasland, en het Brugse zinken al
snel weg en degraderen tot goedbedoelde praatbarakken, die men
dan denkgroepen noemt. Buiten de jaarlijkse recepties en ad hoe
samenkomsten met de buren uit de Zeeuwse Kamer van Koop
handel is er geen enkele afstemming gerealiseerd.
Visionair project
Waarmee zijn we bezig? Of waarmee zouden we nu eindelijk eens
bezig moeten zijn? Moeten we niet eens dringend op zoek gaan
naar een gemeenschappelijk visionair project, gedurfd en toch met
zin voor realiteit? Een project met een draagvlak op drie niveaus:
landschappelijk, cultuurhistorisch en regionaal-economisch?
Sinds bijna tien jaar hebben we de Internationale Schelde Faculteit
(ISF) met haar zetel te Vlissingen. Daar is een netwerk, dat gele
dingen omvat op wetenschappelijk vlak (de Vlaamse en Neder
landse universiteiten en hogescholen), op politiek vlak (provin
cies, gemeenten in Zeeland en Vlaanderen) en op bedrijfsvlak
(Kamers van Koophandel, grote en kleine ondernemingen). Er is
genoeg wetenschappelijke kennis aanwezig.
In het perspectief van een groenblauw Zeeland als brug met
Vlaanderen bestaat er reeds een model van duurzame ontwikke
ling, dat voor de Rijn-Schelde-Delta interessant is. In dat model
worden zes componenten gehanteerd: menselijk potentieel,
sociale infrastructuur, kennisinfrastructuur, fysieke omgeving,
innovatiespeerpunten en economische infrastructuur. De toe
komst van Zeeland kan langs de lijnen van afstemming tussen
deze componenten worden ontwikkeld. Maar waar blijft de visio
naire zienswijze van de Zeeuwen? Vele malen heb ik zelf als
planoloog prikkelende referaten geproduceerd. Maar reeds meer
dan twintig jaar hebben die prikkels van mij of van anderen
helaas bitter weinig opgeleverd.
136
