was altijd heel gezellig als de familie bij
elkaar was. Ik probeerde steevast zo laat
mogelijk naar bed gestuurd te worden. Dat
deed ik door me te verstoppen onder het
afhangende tafelkleed en me daar heel stil
te houden.
Mijn vader werkte bij bakker De Wolf in de
Gravestraat en mijn moeder beheerde een
Mijn vader had een vakdiploma behaald
waar hij nogal trots op was. Bij wie het
maar horen wilde spuide hij in zijn winkel
zijn vakkennis.
Oorlog
Het ging ons gezin goed. In Vlissingen,
een marinestadje met de scheepswerf De
Jachtkruiser, neergeschoten tijdens een lucht
aanval. Verkuijl Quakkelaarstraat, Vlissingen.
(tekening Cees van der Burght, fotocollectie
Gemeentearchief Vlissingen, 115C3)
kleine kruidenierswinkel. In 1937 verhuis
den we naar de Scheldestraat. Dat was
een eind omhoog op de maatschappelijke
ladder. De Scheldestraat was in die tijd
eigenlijk een voorname straat. Vader nam
daar een gerenommeerde sigarenzaak
over, een van de drie die Vlissingen rijk
was. Er werd veel gerookt en rookwaren
mochten alleen verkocht worden op daar
voor aangewezen verkooppunten. Daar
was een speciale vergunning voor nodig.
Schelde, was het leven vrolijk en bruisend.
Velen kenden elkaar en men ging prettig
met elkaar om.
Toen kwam die tiende mei 1940. Mijn
moeder maakte mij vroeg wakker met het
laconieke bericht dat het oorlog was. Wat
dat betekende was mij volstrekt niet duide
lijk. Maar toen we de straat opgingen zag
ik het. Tegen de strakblauwe lucht vlogen
langzaam een paar Duitse vliegtuigen, Jun
kers. Daaromheen zweefden kleine zwarte
wolkjes. Van een van die vliegtuigen hoor
de ik de motor haperen. Het toestel draaide
weg in de richting van de Schelde. Het zal
wel in het water gestort zijn.
Het was een moment waarop een bladzijde
WALCHEREN
