werd een regen van bommen en steeds
meer kerstbomen (ik denk, dat het in den
Haag ook zo vreeselijk geweest moet
zijn.) Toen zijn we naar beneden gevlucht
en beleefden daar een uurtje, dat we niet
licht zullen vergeten. Toen de vliegtuigen
weg waren, was de hele stad grijs van de
kruitdamp, en die ploerten schoten al weer
verloren in één uur tijds 200 mensen het
leven (grotendeels verdronken, doordat ze
in de kelders vluchtten en die onderwater
liepen). De dag daarop vonden ze er 40 in
de kelder van de molen, die aan de voet
van de dijk stond. Nu en daarna de Nol-
lendijk. Zo'n raar bombardement hadden
we nog nooit gehad. Er kwamen een berg
gauw een V-2 af. Met dat bombardement
ging een gedeelte van tuindorp en tuinstad
in puin. Het aantal slachtoffers viel nog
mee, 17. Maar op Biggekerke was het veel
erger. Daar werden er 54 gedood, waarvan
14 uit één familie. En 's maandags Bres-
kens 2 x achter elkaar, de eerste 96 en de
tweede keer 116 doden. Daar is dan ook
weinig meer van over. Met oktober ging
de dijk van Westkapelle eerst, dat dorpje
heeft in verhouding wel het meeste gele
den van ons allemaal, er zijn nog een paar
huisjes over, die nog in het water staan.
Dat was een zwaar bombardement, er
Verwoestingen op Boulevard De Ruyter, Vlis-
singen, november 1944. (ZB, Beeldbank Zee
land, 7712)
vliegtuigen en ze vlogen zo'n beetje heen
en weer (ze schoten natuurlijk als gekken)
en je voelde wel iedere keer de wind van
de luchtdruk, maar helemaal geen ontplof
fing. Het waren allemaal tijdbommen. Daar
zijn heel wat Duitsers bij omgekomen,
want ze wisten niet waar ze het zoeken
moesten, want dan ontplofte er hier één
en dan daar. De schilderijen vlogen van de
muur, het was op Zaterdagmiddag en in
JAAR BEVRIJD
