"Alles was weg" Mien Lobbezoo en de bevrijding Walcheren Een brief Na 75 jaar is het aantal ooggetuigen van de bevrijding van Walcheren geslonken. Overgeleverde verhalen resteren. Verha len die vlak na de oorlog zijn verteld of opgeschreven komen vanzelfsprekend het dichtst in de buurt van de werkelijke bele ving; ze zijn nog niet verminkt door de tijd. Ze vervallen niet in abstracties en statistie ken, maar geven feiten en emoties. Zo'n ontroerende getuigenis is de brief van Mien Lobbezoo. Zij maakte de bevrij ding van Walcheren in Vlissingen mee en schreef daarover, vlak na de bevrijding van Nederland, een brief aan familieleden. Ze schrijft aan oom Dirk, tante Cor en Marry in Delft. Het werd een lijvige brief van ruim tien kantjes. Mien is intussen overleden. Haar broer Jan Lobbezoo bezit een kopie van de brief en heeft die aan De Wete opgestuurd. Het gezin Lobbezoo woonde in de Verkuijl Quakkelaarstraat; het huis is intussen vervangen door nieuwbouw. Mien en haar zus Bep waren dochters van Pieter Marinus Lobbezoo en Geesje Hogenbirk. Pieter Marinus huwde in 1938 voor de tweede keer, met Elina Klazina Moeliker. Uit dat huwelijk werden Jan en Lucie ge boren; die waren dus nog heel jong in de oorlog. Maar Mien was al twintig ten tijde Duitse militairen bemannen een 20 mm Vier ling-luchtdoelgeschut, Boulevard De Ruyter, Vlissingen, 1944. (fotocollectie Gemeentear chief Vlissingen, acryltekening van Cees van der Burght, 13B6) JAAR BEVRIJD

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2019 | | pagina 15