"Alles was weg"
Mien Lobbezoo en de bevrijding
Walcheren
Een brief
Na 75 jaar is het aantal ooggetuigen van
de bevrijding van Walcheren geslonken.
Overgeleverde verhalen resteren. Verha
len die vlak na de oorlog zijn verteld of
opgeschreven komen vanzelfsprekend het
dichtst in de buurt van de werkelijke bele
ving; ze zijn nog niet verminkt door de tijd.
Ze vervallen niet in abstracties en statistie
ken, maar geven feiten en emoties.
Zo'n ontroerende getuigenis is de brief
van Mien Lobbezoo. Zij maakte de bevrij
ding van Walcheren in Vlissingen mee en
schreef daarover, vlak na de bevrijding van
Nederland, een brief aan familieleden. Ze
schrijft aan oom Dirk, tante Cor en Marry
in Delft. Het werd een lijvige brief van ruim
tien kantjes. Mien is intussen overleden.
Haar broer Jan Lobbezoo bezit een kopie
van de brief en heeft die aan De Wete
opgestuurd. Het gezin Lobbezoo woonde
in de Verkuijl Quakkelaarstraat; het huis is
intussen vervangen door nieuwbouw. Mien
en haar zus Bep waren dochters van Pieter
Marinus Lobbezoo en Geesje Hogenbirk.
Pieter Marinus huwde in 1938 voor de
tweede keer, met Elina Klazina Moeliker.
Uit dat huwelijk werden Jan en Lucie ge
boren; die waren dus nog heel jong in de
oorlog. Maar Mien was al twintig ten tijde
Duitse militairen bemannen een 20 mm Vier
ling-luchtdoelgeschut, Boulevard De Ruyter,
Vlissingen, 1944. (fotocollectie Gemeentear
chief Vlissingen, acryltekening van Cees van
der Burght, 13B6)
JAAR BEVRIJD