Reacties
33
van Vlissingen, doordat er lucht in de tor
pedobuizen kwam, een torpedo afgevuurd
die een ponton tot zinken bracht. Een mooi
detail vormen de drie wc-brillen aan boord
van het enige toilet van de K III (er was er
eentje voor de officieren, de middelste voor
de onderofficieren en de onderste voor de
matrozen). Amusant is ook te lezen dat er
in 1922, net als nu met de marinierskazer
ne, veel gedoe was over het verplaatsen
van het onderzeebootstation van Vlissin-
gen naar Den Helder en dat het personeel
toen pakweg dezelfde drogredenen (wo
ningnood, gezinsleven, arbeid) als thans
opgaf om te kunnen blijven. De verhuizing
van Vlissingen naar Den Helder ging toen
gewoon door, hopelijk die van Doorn naar
Vlissingen ook.
Van Gent en Van Maanen hebben met dit
boek een gedegen, deels technische studie
over de bouw van de KMS-onderzeeboten
geschreven, die een rijke aanvulling is op
de al bestaande documentatie over deze
specifieke marinebouw van de werf. De
gedeelten die verhalen over de marine- en
oorlogsgeschiedenis van de schepen zijn
ook in andere studies veelal terug te vin
den. De titel van een boek zal, in meerdere
opzichten, zelden zo op zijn plaats zijn
geweest als hier: Luctor et Emergo.
Johan Francke
Tobias van Gent en Ron van Maanen,
Luctor et Emergo. De onderzeeboten van
de Koninklijke Maatschappij De Schelde
1905-1958, Het Boekenschap, Zelhem
2018, 167, [5] pp., ill., foto's, tek.; ISBN
978-94-92723-33-8. 29,95.
Straatnaambordjes
Van de gebakken straatnaambordjes in
Middelburg die Jan Moekotte beschreef
in zijn artikel in De Wete nr. 1 van januari
2018, blijven er maar nieuwe exemplaren
tevoorschijn komen. Ook letterlijk nieuwe,
getuige het bericht dat Jan ons begin april
stuurde.
"Ad Moens, ruim veertig jaar werkzaam
bij de gemeente, gaat in augustus met
pensioen", schrijft Jan. "Hij rijdt rond in een
klusbusje op aardgas en houdt zich onder
meer bezig met de straatnaambordjes in
Middelburg. Hij kan - groter is het budget
niet - per jaar vijftig tot zestig bordjes ver
vangen. De nieuwste bordjes zijn voorzien
van reflecterend materiaal. In november
2018 kreeg Ad van zijn leidinggevende de
opdracht om de Seislaagte als straatnaam
weer uit te wissen (zie De Wete nr. 1 van
januari 2019). Daarmee stond hij als het
ware door een eigen doelpunt met 1-0
achter. Hij boog die negatieve stand om
door in december 2018 achter het metalen
straatnaambordje van het Noordpoortplein
het bordje van lave émaillée 'Noordplein'
aan het licht te brengen.
"Ik vroeg hem of hij tijdens zijn werk wel
vaker zo'n stenen bordje onder een meta
len exemplaar had aangetroffen. Dat was
niet het geval. Wel wist hij - en dat was
de aansluitende goal - dat in Loods 2 van
Gemeentewerken nog een stenen bordje
lag. Dat heeft hij voor De Wete opgedui-
