8
Deelnemers en leden van de organisatie op het
badstrand bij de jaarlijkse Scheldebekerzwem-
wedstrijd in Vlissingen, 1934. De drie snelsten
worden gehuldigd, vanaf links: Frits Wegenaar
(tweede), winnaar Jan Stender en Frans Kuij-
per (derde), alle drie uit Amsterdam. (Fotocol
lectie Gemeentearchief Vlissingen, PA 4109)
Paniek in Zandvoort
Een zwemmer die al eens eerder meedeed
(1934) en door de afgelasting in 1935 voor
niets naar Vlissingen kwam, Karel Zeegers
uit Amsterdam, komt nu niet voor op de
deelnemerslijst. Toch heeft hij flink getraind
voor de wedstrijd. Dit valt op te maken uit
krantenberichten over hevige consternatie
Amsterdammers begaven zich onder luide
aanmoedigingen te water, maar al gauw
moesten ze hun strijd tegen de golven
staken en terugkeren op het strand. Intus
sen was de reddingsbrigade gealarmeerd.
Er werd een reddingsvlet gestreken en met
veel moeite lukte het de roeiers om buiten
de zandbanken te komen. Zo'n 800 meter
op het strand bij Zandvoort op zondagmid
dag 26 juni.
Achter de woeste branding werd het hoofd
van een zwemmer gezien. Het was druk
op het strand. "Hij kan niet meer terug",
"hij verdrinkt", "hij zit in een mui" werd er
geroepen. Een snel groeiende menigte
keek met ontzetting de zee op. Twee jonge
uit de kust ontwaarden ze de zwemmer
die rustig voortzwom. Het werd hen dan
ook snel duidelijk dat ze met een uitste
kend zeezwemmer te maken hadden. Het
bleek Karel Zeegers te zijn, een bekend
langeafstandszwemmer. Hij vertelde te
trainen voor de Scheldebekerwedstrijd die
de volgende maand zou plaatsvinden en
wilde geen gebruik maken van het aanbod
om mee terug te varen. Toen de zwemmer
na enige tijd aan wal kwam keerde het
publiek zich tegen hem. Ze zagen hem
als een roekeloze waaghals en wilden
hem opbrengen naar het politiebureau.
Hij kreeg niet eens de gelegenheid zich
af te drogen en aan te kleden. Daar werd
