Nieuwe uitgaven
'k heleze
Rotterdam zelfs een standbeeld heeft op
gericht, uit Westkapelle.
Nog een enkel woord over het dorp zelf.
Het ligt tamelijk afgelegen, maar is zeer
makkelijk met de tram te bereiken. Het eer
ste dat men van Westkapelle te zien krijgt
is de beroemde vuurtoren, die zo ver als
men kijkt het land beheerst. Hij is 38 meter
hoog, het platform kan men via een stenen
wenteltrap bereiken. Deze toren deed van
1458 tot 1470 dienst als kerktoren en werd
pas in 1818 als vuurtoren ingericht. De bij
de toren behorende kerk is in het jaar
1831 door een brand verwoest. Vanaf het
platform van de toren heeft men een won
dermooi uitzicht, naar de ene kant de ein
deloze zee, naar de andere kant het groe
ne zilver van Walcheren.
Veel bezienswaardigheden in het dorp zelf
zijn er niet. De hoofdstraat, die er als alle
Zeeuwse dorpsstraten uitziet, loopt van de
toren tot aan de dijk. In het midden van
deze straat staan we even stil bij het aardi
ge stenen stadhuis, dat in de vijftiende
eeuw werd gebouwd van zandsteen. Op
doordeweekse dagen is het er meestal stil,
de straten zijn dan verlaten. Wie werkelijk
iets van de bewoners wil zien moet op
zondagmiddag naar Westkapelle gaan;
dan komen ze bijeen op de dijk of in de
duinen. Aan de ene kant ziet men de vrou
wen met elkaar in groepen zitten of staan;
aan de andere kant houden zich de leden
van het mannelijke geslacht in groepen op,
meestal zwijgend en rokend, of - bij helder
weer - met de verrekijker naar de tegen
over liggende Belgische kust kijkend. Man
nen en vrouwen mengen zich in het open
baar niet. Alleen als twee samen 'verkeren'
(voor men zich verlooft, 'verkeert' men
meestal enkele jaren) ziet men de man sa
men met de vrouw; of, beter gezegd, men
ziet ze niet, want ze verdwijnen onmiddel
lijk de duinen in.
Het is ook net alsof men in Westkapelle
niet het geringste spoor van zijn innerlijk
wil laten zien. Gesloten en trots is de
Westkappelaar; hij toont onverbiddelijk en
hard, zoals de storm die tegen zijn kust
beukt. Maar wie de moeite neemt door
deze ruwe buitenkant heen te dringen zal
spoedig merken dat hij een waardevolle
kern omhult. De Westkappelaar buigt niet
voor mensen; maar in de kerk, voor zijn
Here God, weet ook hij deemoedig het
hoofd te buigen.
Frieda Rutgers van der Loeff-Mielziner
Aagtekerke
In de zomer van 2014 was er in de dorps
kerk van Aagtekerke een expositie met de
titel 'Historische hoogtepunten van Aagte
kerke'. Inwoner Maarten Knoester (78)
ging hiermee verder en schreef een boekje
over de geschiedenis van het Walcherse
dorp, met de titel Aagtekerke. Verleden en
heden. Het is vlot geschreven, ook de in
gewikkelde ontstaansgeschiedenis (met
