6
lijk. Het concert van Pink Floyd werd in de
Provinciale Zeeuwse Courant van 17 febru
ari aangekondigd: "Popbeat in wierook-
sfeer". Een dag eerder hadden de leden
van Pink Floyd een persconferentie gege
ven, waarbij Nick Mason en Roger Waters
zich enthousiast uitlieten over de hoge
kwaliteit van sommige Nederlandse groe-
Pink Floyd in het Concertgebouw, Vlissingen
1968. Zeeuwse Bibliotheek, Beeldbank Zeeland,
(Jan Simonse) rec.nr. 132923.
pen: "Jullie zijn in veel opzichten qua pop
muziek veel verder dan het Verenigd
Koninkrijk waar een zanger als Cliff
Richard nog steeds aan de top staat." De
heren wisten waarschijnlijk niet dat op dat
moment de Nederlandse hitparade werd
aangevoerd door Toon Hermans die zong
over zijn kwijtgeraakte feestneus in de car
navalskraker Mien waar is mijn feestneus.
Op de avond zelf speelden maar liefst vier
groepen: de al lang vergeten Endatteme
Jugband, The Living Kick Formation, een
poëtisch zweverig bandje uit Dordrecht,
Dragonfly en Pink Floyd.
De PZC schreef met de nodige scepsis op
maandag 19 februari over het optreden
onder de kop "Vlissingse tieners kregen
kickloos Beatfestijn": "Een geur van wie
rook, lichtflitsen afgewisseld met zwemme
rige vloeistofbeelden en een verpletterende
geluidsexplosie die nog ergens deed den
ken aan electronische muziek. Met door
dringende muziek en lichtflitsen maakten
zij [Pink Floyd, GvdH] hun optreden tot een
fascinerend iets. Toch kon niet iedereen de
voorstelling tot het einde bijwonen. Met
stikstof was het de bedoeling om de men
sen in een soort trance te brengen. Velen
moesten op de gang weer bijkomen." Vol
gens de verslaggever was het publiek na
het concert omstreeks middernacht snel
verdwenen, terwijl er toch een nachtver
gunning tot vier uur was afgegeven: "Rond
1 uur keerde de grote stilte weer in Vlissin
gen."
Sjaak Hubregtse bleek in ieder geval onder
de indruk, getuige zijn ingezonden brief in
Hitweek, begin maart. In zijn ooggetuigen-
Roger Waters, 1968. Zeeuwse Bibliotheek,
Beeldbank Zeeland, (T. Bosschaart) rec.nr.
132927.
