Titelblad van de Walchersche Arkadia door
Mattheus Gargon. Zeeuws Archief, KZGW,
Zelandia Illustrata, aanwinsten, nr. 677.
1. M. Gargon, 'Walchersche Arkadia' I en II, Lei
den 1715 en 1717 (uitg. Samuel Luchtmans).
2. W.M.C. Regt, 'Naamlijst der predikanten
van Zeeland, 1565-1938', deel 11, pp. 195,196
(ZA, Verzameling Genealogische Afschriften,
inv.nr. 962).
3. ZA, RAZE, gerecht van Serooskerke, inv.nr.
1197, fol. 34 en 35.
4. ZA, Rekenkamer van Zeeland, Rekenkamer
'A', inv.nr. 743, fol. 20verso.
5. ZA, Rekenkamer van Zeeland, Rekenkamer
'A', inv.nr. 743, fol. 19verso.
6. F. Nagtglas, 'Levensberichten van Zeeuwen',
Middelburg 1888.
7. Simons, 'HofPapegaayenburg', in: Den
Spiegel, 2011, nr. 3, en 'Hof Vrijburg', in: De
Wete, 2012, nr. 1.
8. ZA, Rekenkamer van Zeeland, Rekenkamer
'A', inv.nr. 743, fol. 17.
9. Simons, 'Op de koffie bij Nicolaas van
Hoorn' (Hof Noordbeek), in: Den Spiegel, 2015,
nr. 2.
10. ZA, RAZE, inv.nrs. 1087-1092; Landvier-
schaar van Veere, transporten en plechten,
inv.nr. 1087, fol. 116 en inv.nr. 1088, fol. 100.
Uyiwrk
Heer Visscher (Johannes de Visscher, pre
dikant in Vrouwenpolder, JS), daar de
grootste en uitmuntendste vruchten van
Walcheren groeien, die uit Holland en alle
plaatsen hier gebragt zijn. Daar aan volgt
Huis en Hof van den Heer Pille, de Pelgrim
geheten, van de Pelgrimagie, zo het
schijnt, onzer liever Vrouwe in den Polder,
een Hof, die zeer groot is dat het cie-
raad van den Polder mag genaamt worden.
(Later werd de hof omgedoopt in Elze
noord, JS.) Een weinig verder legt de
plaats van den Heer Beaufort, die ook zeer
wijd en breed uitschiet (Pieter de Beaufort,
hof Twistvliet, JS) Hooger op leggen
noch andere Hoven en Plantagien, zo dat
men hier als in een gedurig bosch en wel
lustige dreeve langs een opgeschoten dijk
wandelen kan, of rijden tot Domburg toe.'
"'Het zal tijd zijn om onzen Weldoener [Sa-
muel Koning] te danken en Middelburg te
gaan zien Nauwlijks waren de dank-
plichten afgelegt, of de Voerman kwam
zeggen, dat de Speelwagen ingespannen
was, en buiten voor de poort stond, daar zy
met herhaalde dankbewijzen, en betuiging
van erkentenisse der ontfangene beleefd
heden, opklommen, en ter rechter hand
van den dijk af, eenen engen, doch belom
merden weg inreden."
Jaco Simons
