41
Familiemoment. (Productiehuis Column Film)
feit dat er niet in dialect wordt gesproken
draagt hier zeker aan bij. Sterker nog, de
weinige pogingen tot dialect van de gods
dienstleraar op school, de dominee en de
vader zijn zo slecht, dat het beter ware ge
weest ze helemaal achterwege te laten. De
laatste praat een soort boers dat in de ver
ste verte niet op Zeeuws lijkt. De vader en
op de masturbatiescène, de twee meisjes
die naakt blaffen naar een potentiële inbre
ker en de puistjesscène. In Amerikaanse
films worden dit soort scènes op de een of
andere manier altijd veel stilistischer in
beeld gebracht.
De rode draad in de film, naast het geloof
en de ontluikende volwassenwording van
moeder komen sowieso nogal onecht over
als Zeeuwen en als ouders. Er zitten wel
typisch Zeeuwse uitspraken in de film zo
als "zo dwars als pokhout", maar blijkbaar
moet je echt uit Zeeland komen wil je deze
zin overtuigend kunnen uitspreken. Gods
dienst staat centraal, maar dat de film in
Zeeland speelt wordt niet duidelijk. Het kan
ook een ander religieus gebied in Neder
land zijn.Tholen misschien, maar zeker
geen Meliskerke.
De film kwam daarentegen wel typisch Ne
derlands over. Helaas, zou ik bijna willen
zeggen. Er zijn losstaande, vervreemden
de scènes tussendoor, met seks en bloot;
die zijn niet functioneel en uit hun verband
getrokken. Wellicht is het een poging het
dromerige, aparte karakter van Kathelijne
filmisch dan wel narratief te vatten, maar
daarmee valt Dorsvloer terug in de banali
teit van de Nederlandse film. Ik doel hier
Kathelijne, is de goede relatie die ze met
haar oudste broer Christiaan heeft. Door
goed uitgewerkte scènes ontstaat er een
warm beeld van die vriendschap. Kathelij
ne kijkt op tegen haar broer die de wijde
wereld wil gaan verkennen, maar door wat
geflirt en geëxperimenteer en de gevolgen
daarvan door het geloof in een strak
keurslijf terecht komt. Zijn vrije leven en
zijn dromen lijken voorbij.
De symboliek ligt er in de film op dit punt
iets te veel bovenop. De kinderen spelen
met cavia's die over het algemeen in een
kooi leven. Als Christiaan zich verstopt op
zijn trouwdag en iedereen hem in het veld
zoekt, hoor je op de achtergrond duidelijk
het gepiep van cavia's. De broer gaat het
keurslijf, zijn kooi in, net als de cavia's.
De bruiloftsscène is qua symboliek dan
