12
Beschildering van een kabelbunker op boerderij
De Kiekendief te Koudekerke. (coll. Stichting
Bunkerbehoud Middelburg)
aarde bedekt, werden vaak ruwgemaakt
zodat ze minder opvielen. Door aan de
binnenzijde van de houten bekisting lege
cementzakken te gebruiken of lattenpatro-
nen aan te brengen werd het ruwe effect
versterkt. Aanvullend volgde dan een be
schildering passend bij de omgeving en
ten slotte werden netten aangebracht,
voorzien van takken, bladeren en dergelij
ke.
Soms werden bunkers vermomd als een
civiel bouwwerk in de vorm van een
schuur of woning. Op de muren werden
deuren en ramen geschilderd, dikwijls
voorzien van gordijnen en zelfs plantjes op
de vensterbank. Op het dak verrees een
kap met schoorsteen en ook het pannen-
dak was aan de omgeving aangepast.
Het camoufleren van bunkers was een vak
apart. De bezetter betrok bij de werkzaam
heden zelfs decorbouwers van een groot
theater in Berlijn.
Hoewel de geallieerden door hun luchtver-
kenningen en spionage op de grond rede
lijk goed op de hoogte waren van de bun
kers, bleek regelmatig in de praktijk dat de
camouflage goed werkte. Bij het binnen
trekken van de geschutsbatterij in Groede
in Zeeuws-Vlaanderen zagen de Canade
zen pas op het laatste moment, en tot hun
grote schrik, dat ze in een bunkercomplex
liepen. De luchtverkenning had dit complex
waarschijnlijk gemist of melding hierover
had de grondtroepen niet bereikt.
Camouflage van Walcherse bunkers
De Duitse bunkerbouw in Zeeland en in
het bijzonder op Walcheren beperkte zich
