9
Zuidvliet, 1960. (Zeeuwse Bibliotheek, Beeld
bank Zeeland, rec.nr. 2010)
ders, met aan het hoofd hun kapitein en
de andere officieren, liepen ondanks de
vernederende positie fier en met opgehe
ven hoofd over de Abeele en verder langs
de Oude Vlissingseweg.
De Duitsers zullen het geschut wel ont
manteld en naar Duitsland getransporteerd
hebben; ze konden alles gebruiken. Op het
eind van de oorlog gebruikten ze zelfs nog
oude stukken geschut uit de Eerste We
reldoorlog, onder andere als bewapening
van de bunkers van het Landfront Vlissin-
gen langs de tankgracht bij Abeele.
Wehrmacht
In het begin van de oorlog heeft er nog
een zekere Krijnsen op Zuidvliet gewoond.
Die had een hoveniersbedrijf. In 1942 was
het de beurt aan de Wehrmacht om het
buiten te vorderen, niet alleen voor de
huisvesting van een gevechtsgroep maar
waarschijnlijk ook voor de administratie of
als commandopost voor het front bij Abee
le. Er stond, zeker in spannende tijden,
dag en nacht een schildwacht bij zijn
wachthuisje voor het toegangshek. In die
tijd was er van de eigenlijke buitenplaats
Zuidvliet al niet veel meer over. Er lag nog
wel een mooie tuin aan de voorzijde van
het huis, met bloemperken en wat struiken,
en er stonden nog een paar mooie kastan
jebomen. De rest van het park was al lang
daarvoor omgevormd tot moestuin en
boomgaard. Het woonhuis was ook al in
tweeën gedeeld. Aan de linkerzijde, waar
een aparte ingang was, werden enkele ka
mers verhuurd. Een dergelijk huis was
nogal groot om door één gezin bewoond te
worden en wellicht verhuurde men ook om
de kosten van verwarming en dergelijke te
drukken.
Teloorgang
Toen in oktober 1944 het water kwam,
moesten de Duitsers halsoverkop in Mid
delburg of ergens anders een droog plekje
zien te vinden. De gebouwen van Zuidvliet
bleken goed bestand tegen de woelige ba
ren, ook al liepen ze natuurlijk wel de nodi-
