Boluspruum
13
Herinneringen aan de Beatrixlaan, Vlissingen rond 1950
een belangrijk aandeel gehad. De Wal-
cherse bevolking heeft - naast veel hulp
uit binnen- en buitenland - ook haar steen
tje bijgedragen.
Jules Braat
Bronnen:
- Nationaal Archief, Den Haag: toegang
2.05.03, Ministerie van Buitenlandse Zaken, A
dossiers 1871-1918; toegang 2.05.121, Neder
landse Vertegenwoordiging in Pretoria 1888-
1929.
- Koninklijke Bibliotheek, Den Haag: corres
pondentie van Marie Berdenis van Berlekom
als secretaris Middelburgseh Damescomité'.
- Zuid-Afrika Instituut, Amsterdam: archief
Nederlandsch Zuid-Afrikaansche Vereeniging,
afdeling Middelburg.
- Zeeuwse Bibliotheek, Middelburg: Kranten
bank Zeeland.
- Math. Verstegen, 'De onnodige Boerenoor
log', deel 1 en 2.
Een splinternieuwe wijk
Ik fiets het noordelijk deel van de Beatrix
laan in Vlissingen in. Op de etalageruit op
de hoek van de President Rooseveltlaan
staat met grote letters: "Slopers om op te
bouwen". Ook deze rij flats zal snel ver
dwenen zijn. Dit gebied zal daardoor we
zenlijk veranderen. Ik fiets verder en rijd
tegelijkertijd terug in de tijd, ongeveer in
1950; de eerste helft van de twintigste
eeuw zat er net op. Het was niet zo'n
fraaie helft geweest. Mijn grootouders wis
ten van twee wereldoorlogen. Tijdens de
laatste waren ze aan fatale gevolgen ont
snapt maar ze waren wel veel bezittingen
kwijtgeraakt. Mijn ouders zaten in hetzelfde
schuitje. De inundatie was de boosdoener.
Maar hoe beroerd de omstandigheden ook
waren, iedereen probeerde er weer wat
van te maken.
Vlissingen kwam zeer zwaar gehavend uit
de oorlog. Na het aanbrengen van lapmid
delen - bewoners werden in noodbarakken
gevestigd - ging men over tot definitieve
oplossingen. Nieuwe wijken werden ont
worpen en gerealiseerd. Eind 1949 ging ik
als vierjarige met mijn ouders in zo'n splin
ternieuwe wijk wonen, in de Beatrixlaan.
Politieagenten op de fiets
De wijk bestond uit een rechthoekig stra-
tenblok, neergelegd op een wijze die geen
enkele relatie had met het oorspronkelijke
gebied. Wij kinderen hadden een territori
um met eenvoudige grenzen. Onze straat
was de oostgrens. De zuidgrens was de
President Rooseveltlaan en de westgrens
de Irislaan. Aan de overkant van de Iris
laan lagen weilanden met de boerderij van
boer Visser en verderop die van boer Rot-
