25 De Drie Gebroeders, uiterst rechts het eiland Nusa Ela (Fort Vlissingen). (bron: www.blog.londoh.com) ondernomen om de daar aanwezige Portu gezen te verjagen mislukten. In 1605 had een aanval onder leiding van Steven van der Hagen wel succes en was de Neder landse bezetting een feit. Deze inmenging werd verwezenlijkt met instemming van de Ambonezen, die tot hun opluchting waren verlost van de Portugezen. Met de nieuwe machthebber bouwden de eilandbewoners in de beginjaren een goede verstandhou ding op. Helaas verslechterde die situatie al snel. Tot eerste Nederlandse gouverneur van Ambon werd Frederick de Houtman be noemd. Niet lang daarna was Ambon voor een aantal jaren zelfs de zetel van het al gemene gouvernement van Nederlands-ln- dië. Hoewel het Nederlandse koloniale verle den op Ambon schaduwzijden kende, be staan er tegenwoordig goede banden met het eiland. Zo worden vanuit Walcheren, in het kader van de stedenband Vlissingen- Ambon, contacten onderhouden, uitwisse lingen georganiseerd en projecten opgezet door de Stichting Samenwerking Vlissin- gen-Ambon. Fort Vlissingen We verplaatsen ons naar de noordwestzij de van Ambon. Daar liggen drie kleine ei landjes dicht bij de kust. Ze werden in de zeventiende eeuw De Drie Gebroeders ge noemd, een naam die waarschijnlijk in het leven werd geroepen door de toenmalige dienaar van de Vereenigde Oost-Indische Compagnie (VOC) en Ambonkenner Georg Everhard Rumphius. Bij de lokale bevolking stond de groep destijds echter bekend als NusaTela. De drie vlekjes kre gen ook individueel een identiteit, Nusa Hatala, Nusa Lain en Nusa Ela. Onder auspiciën van de VOC werd op Nusa Ela (Groot Eiland) een driekantig, stenen verdedigingswerkje gebouwd, Fort Vlissingen. "Versterkt met drie stukken ge schut, een korporaal en acht soldaten, ter bescherming van de vissers op zee die an ders door de Papoea's worden aangeval len", aldus Rumphius in een van zijn boe ken over Ambon. Hoewel het zijn functie al lang heeft verlo ren, zijn er op het eilandje nog altijd spo ren te vinden van Fort Vlissingen. De tot borsthoogte reikende muurresten zijn ech ter volledig overwoekerd door zeer dichte begroeiing. Onderhoud wordt hier niet meer gepleegd. Dat was een aantal jaren geleden nog wel het geval, getuige een

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2014 | | pagina 27