gedetineerden raakte gewond. Op de te
rugweg moest de Langevielebrug worden
afgezet om ze uit handen van het publiek
te houden en zo een lynchpartij te voorko
men.
Na afronding van het onderzoek moesten
de delinquenten voor een tribunaal ver
schijnen. Uiteraard vormde het proces te
gen Bierens het hoogtepunt. Die stond op
6 februari 1948 voor het hekje van het Bij
zonder Gerechtshof in Middelburg. De be
langstelling was overweldigend, de zaal
was afgeladen vol. Er werd een uitgebreid
proces-verbaal voorgelezen, dat Bierens
onbewogen aanhoorde. Talloze getuigen
werden gehoord. Een van hen was me
vrouw Ingelse, die vertelde hoe haar man
door Bierens was geslagen en wegge
voerd. Ook de weduwe Steketee legde een
verklaring af en gebruikte daarbij woorden
als boef en schurk. Aan het einde van haar
getuigenis werd het haar te veel; ze gaf
Bierens met haar tas een flinke mep. Toen
Bierens het woord kreeg, gaf hij bepaalde
zaken toe. Hij ontlokte echter hoongelach
toen hij vertelde in bepaalde zaken men
sen ter wille te zijn geweest en dat de bij
een huiszoeking getrokken revolver was
bedoeld voor de hond!
De eis was levenslange gevangenisstraf,
waarop de verdediging aanvoerde dat Bie
rens ongevraagd tot commandant was be
noemd en zich - behalve in de vijf maan
den op Walcheren - goed had gedragen.
Op het eind van de zitting verklaarde de
verdachte met zijn slachtoffers te doen te
hebben. Opnieuw klonk hoongelach vanaf
de publieke tribune. De rechter nam de eis
over en veroordeelde Bierens tot levens
lange gevangenisstraf. Bierens ging in be
roep en werd uiteindelijk door het Hof van
Cassatie veroordeeld tot twintig jaar met
aftrek van voorarrest.
Ook andere landwachters werden onder
handen genomen. De meesten leden aan
'geheugenverlies'. Ze wisten zich arresta
ties niet te herinneren, hadden alleen maar
op wacht gestaan, verwezen naar elkaar,
waren er niet bij geweest of wisten niet wat
hun slachtoffers te gebeuren stond. De
straffen varieerden van één tot negen jaar
internering. Hoofdstormleider Dekker uit
Goes, de leider in Zeeland, kreeg veertien
jaar met aftrek. De meesten verloren ook
hun actieve en passieve kiesrecht, het
recht op het bekleden van een openbaar
ambt en het Nederlanderschap. In bepaal
de gevallen werd ook hun vermogen ver
beurd verklaard.
De vermogens van de geïnterneerden wer
den beheerd door het Nederlands Be
heersinstituut. Hun inboedel werd geïnven
tariseerd en inkomsten en uitgaven over
de interneringsperiode werden bijgehou
den. Bij vrijlating werd een eindafrekening
gemaakt en een eventueel batig saldo te
gen kwitantie uitbetaald. Bij Bierens resul
teerde dat in de ontvangst van f51,- en
teruggave van twee spaarbankboekjes.
Slot
Hoewel de Landwacht op Walcheren
betrekkelijk klein was - ongeveer dertig
man - en nog geen half jaar heeft geope
reerd, oefende zij een ware terreur uit.
Door haar optreden werden mensen geïn
timideerd, beroofd en geslagen, vielen drie
dodelijke slachtoffers, werden mensen
naar Duitsland of naar kampen gestuurd
en liepen slachtoffers trauma's op voor de
rest van hun leven. Kortom, de landwach
ters veroorzaakten mateloos veel verdriet.
Het is ook wrang te moeten constateren
dat een aantal huiszoekingen kon worden