den hem in Woronesja geholpen bij de bouw van een vloot. Al vrij snel na aan komst vertrok hij naar Zaandam, waar gro te koopvaardijschepen werden gebouwd. Hij bezocht er de smid Gerrit Kist die hij in Moskou al had leren kennen en nam bij hem zijn intrek. In Zaandam werkte hij on der de naam Peter Michaëlof op de scheepswerf van Lynst Teeuweiszoon Rog ge. Hij liet zich in allerlei werkplaatsen en ateliers in de techniek van verschillende bedrijven inwijden, bezichtigde oliepersen, spinnerijen, lakenvollerijen, houtzaagmo lens, touwslagerijen, slotenmakerijen en maakte met een al op de eerste dag ge kochte boot vaartochten op de Zaan, het IJ en de wateren in de omgeving. Omdat het publiek hem al snel herkende en hem niet met rust liet, was tsaar Peter al na een week genoodzaakt naar Amster dam te verhuizen. Door bemiddeling van burgemeester Nicolaas Witsen kreeg hij werk op de werf van de VOC. Met zijn met gezellen ging hij in de leer bij meester Ger rit Klaas Pool en werkte mee aan de bouw van het fregat Petrus en Paulus. Op 6 ja nuari 1698 ontving hij zijn getuigschrift, waarna hij als volleerd scheepsbouwer naar Rusland terugkeerde. Walcheren Op 31 maart 1717 ontvingen de Gecom mitteerde Raden van Zeeland van de rege ring uit Den Haag een brief met de mede deling dat "sijn Czaarse Majesteit voorne mens was met het jaght van d'Heeren Staaten van Hollandt ook een reys na de provintie van Zeelandt te doen om het voornaamste aldaar mede te sien". Vol gens de Russische ambassadeur, prins Curakin, zou zijne hoogheid vanuit Den Haag naar Rotterdam reizen, om na een verblijf van drie dagen in die stad direct naar Middelburg door te varen. In Middel burg zou hij aan boord overnachten. De tsarina zou in Holland achterblijven.1 De regering vroeg de Gecommitteerde Raden de tsaar met alle egards te ontvangen, hem tijdens zijn verblijf in de provincie een lijfwacht te geven en zijn privacy te waar borgen. Prins Curakin, die de tsaar zou vergezellen, verlangde een Franse tolk omdat hij alleen het Frans en het Russisch machtig was. Voor de tsaar was dat niet nodig, omdat die het Nederlands redelijk goed verstond. Voorbereidingen De Gecommitteerde Raden kozen uit hun midden de heren Van de Perre, Van de Dusse en secretaris Van Lanen die de tsaar bij aankomst namens het provincie bestuur zouden verwelkomen. Vervolgens werden de besturen van de zes stemheb bende steden (Middelburg, Vlissingen, Veere, Zierikzee, Goes en Tholen) van zijn komst op de hoogte gesteld en gevraagd het kanon op de wallen voor het lossen van saluutschoten in gereedheid te bren gen. Bij Zijpe moest een jacht op de stroom worden gelegd dat de komst van de monarch moest afwachten en de com mies ter plaatse werd gevraagd het kanon in gereedheid te brengen. Zodra de tsaar in Zeeland zou zijn gearriveerd, moest uit de garnizoenen van Veere en Vlissingen een detachement soldaten naar Middel burg worden gezonden om als wacht voor zijn logement geplaatst te worden. Om de 24 of 48 uur moest de wacht worden afge lost. De commandeur uit Vlissingen kreeg bevel twaalf man naar fort Rammekens te sturen die bij het passeren van de tsaar saluutschoten moesten lossen. Tot slot

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2013 | | pagina 10