Inleggen en lezen
23
Peulvruchten op Walcheren
"Om over de vruchtbaarheid van Zeeland
te kunnen oordeelen, moet men het zien in
den tijd dat de oogst te velde staat. Zeer
zelden heeft men er misgewas." Dat schrij
ven Johan de Kanter en Johan ab Utrecht
Dresselhuis in hun boek De provincie Zee
land (1824). Als belangrijkste gewassen
noemen ze: tarwe, gerst, haver, rogge,
aardappelen, vlas, meekrap, koolzaad, wit
te bonen en erwten. De schrijvers voegen
eraan toe dat op Walcheren de witte bo
nen het bijzonder goed doen.
Peulvruchten hebben tot in de twintigste
eeuw een belangrijke rol in de landbouw
op Walcheren gespeeld. De opbrengsten
waren landelijk gezien op Walcheren
meestal het hoogst. Dit werd toegeschre
ven aan het goed onderhouden van de ak
kers.
Bijgeloof
Op Walcheren, waar het bijgeloof tot in de
negentiende eeuw groot was, geloofde
men dat de zaden in de peulen om de vier
jaar in een andere richting lagen. Vier jaar
lagen de bonen en erwten naar de punt
van de peul gekeerd en de volgende vierr
jaar naar de stengel. God zou dit zo heb
ben gewild opdat de mens nooit zou ver
geten dat het om de vier jaar schrikkeljaar
is!
Witte en bruine bonen
Op het eind van de achttiende eeuw was
een achtste deel van het bouwland op
Het maaien van erwten, ergens op Walcheren,
1965. (Zeeuwse Bibliotheek, Beeldbank Zee
land, recordnummer 56133)