vreemde naam, maar casa is het Spaanse
woord voor huis. Het tweede deel van de
naam, cara, betekent in die taal onder
meer goed. Er is gezinspeeld op de moge
lijkheid dat Casa Cara een publieke functie
had en ook enkele opgravingen wijzen in
die richting. In de tuin van het landhuis zijn
veel kalken pijpen gevonden en in de sloot
moedelijk is het ook een negentiende-
eeuwse buitenplaats. Rond 1926 woonde
er een voormalig zeeofficier en leraar wis
kunde, de heer Troll. Na de oorlog had de
familie De Man er een nertsenfarm. De
laatste eigenaar was de heer Versluijs. Hij
en zijn vrouw kwamen daar als jong echt
paar omstreeks 1970 te wonen in het
WW-
SÊ
aan de straatzijde werden medicijnflesjes,
inktpotten en dergelijke aangetroffen. Ook
stuitte men bij het graven op een heel
oude fundering met buitengewoon grote
kloostermoppen, van het formaat circa 30
x 18 x 8 cm. Aangezien de funderingsres-
ten ongeveer naast het hoofdgebouw
lagen, is het vermoedelijk een koetshuis of
iets dergelijks geweest.
Buitenrust
Schuin tegenover Casa Cara ligt Buiten
rust. Aangezien ook hierover weinig infor
matie beschikbaar is, zullen we het moe
ten doen met wat recentere gegevens. Ver-
Pentekening van het buitenverblijf Casa Cara.
(coll. Glansdorp)
'herenhuis', dat erg verwaarloosd en voch
tig was. Bij gebrek aan dakpannen had
men er na de oorlog golfplaten op gelegd
die aan alle kanten lekten, zodat het
regenwater langs de muren stroomde.
Bovendien schijnt er met de rijksvergoe
ding voor waterschade gesjoemeld te zijn
en werd dat geld voor andere doeleinden
gebruikt. Aangezien grondige renovatie vrij
duur zou zijn, leek het maar het beste om
de hele boel te slopen en dat is dan ook
gebeurd. Ongeveer op dezelfde plaats, op
