zeker groot, maar ook het aantal passa giers was groot en toen allen erin waren, was de boot vol. Twee vrouwelijke passa giers en een kind werden zeeziek, met alle gevolgen van dien! De Baron Osy nam ons een eind op sleeptouw en daar wij dicht onder het linkerrad waren, werden wij ter dege met water bespat, terwijl wij door de Voorzijde van de omslag van een boekje over Domburg, door F. Nagtglas, uitgegeven in 1882. Kleurenlitho's van het Badhotel (boven) en het Schuttershof. golven hevig op en neer werden geslin gerd. Eindelijk lieten wij de boot los. De stuurman vertelde ons, zeker om ons gerust te stellen, dat hij eens op dezelfde plek omgeslagen was en de vijf roeiers, zijn metgezellen, waren allen verdronken. De zieke passagiers bleven volkomen onverschillig bij dit verhaal, maar wij, de anderen, waren er hevig door aangedaan. Gelukkig bereikten wij behouden de vaste wal." Rondreis over Walcheren "Wij hadden per spoor naar Middelburg kunnen gaan en daar rijtuigen naar Dom burg kunnen nemen, maar daar er op dat ogenblik geen trein vertrok en wij er dus geen tijd mee zouden winnen, namen wij rijtuigen te Vlissingen en vooruit koet sier! In het voorbijrijden zagen wij de nieuwe havenwerken van Vlissingen, de loodsen, magazijnen en entrepots; zij zijn prachtig, maar de schepen ontbreken nog. Fraai en belommerd zijn de wegen in het eiland Walcheren. Het eiland heeft nog altijd zijn belommerde wegen, met klinkers bestraat en goed onderhouden, waar de hoge tak ken der bomen zich tot een gewelf vormen boven het hoofd van de reiziger. Door de beukenhagen en hakhout aan de kant van de wegen en door de vele kronkelingen zou men menen in een mooi groot park te zijn. Rechts en links ziet men buitenverblij ven en villa's die met Hollandse zorgvul digheden worden onderhouden. Als men Zeeland in de buurt heeft, behoeft men waarlijk niet naar China te gaan om iets bijzonders te zien, want alles is eigenaar dig, nieuw en vreemd. Men gevoelt dat er hier langdurige voorspoed moet geheerst hebben en tevens is er iets bijzonders in de zeden: de vreemdeling wekt geen ver bazing op, zelfs niet in de dorpen, waar de straten geheel met bomen beplant zijn, maar die toch nog geen schaduw genoeg schijnen te geven, want in alle huizen zijn de vensters hermetisch gesloten met gor dijnen en horretjes. De bewoners wonen in

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2007 | | pagina 38