gezocht in prikkeling, die tot ontsteking
overgaat, ook wel de leer van de "antiflo-
gose" genoemd. Als geneeswijze paste hij
de plaatselijke onttrekking van bloed toe,
bijvoorbeeld door het plaatsen van bloed
zuigers op de onderbuik. Vooral in de
Franssprekende delen van Europa was
deze man ongelooflijk populair, in Neder-
TIJDSCURIFT
TER BEVORDERING DER
!PiiTr8tt©iL©®3i3inna
GENEES- EN HEELKUNDE.
DOOR EEN GEZELSCHAP
GENEES- EN HEELKUNDIGEN.
Ti ij die de vr a arbeid aannemen tonder onderzoek
njn onwaardig dczelre te kennenderhalve moet
men ie onderzoeken.*
Btoussiis.
EERSTE DEEL.
Tr BREDA,
TM BOEKDRUKKERIJ van F P STERK,
1827
Titelblad van het 'Tijdschrift ter bevordering
der physiologische genees- en heelkunde'.
land had hij een beperkte aanhang. Van
Opdorp was in 1827 een van de belang
rijkste oprichters in Nederland van het
Gezelschap ter bevordering der physiologi
sche genees- en heelkunde. De belangrijk
ste activiteit van dit gezelschap was het
uitgeven van het Tijdschrift ter bevordering
der physiologische genees- en heelkunde.
Dit blad werd voornamelijk door Van
Opdorp verzorgd. Tussen 1827 en 1831
verscheen het drie a vier keer per jaar. In
de eerste vier jaar met een omvang van
200 pagina's en in het laatste jaar met nog
100 pagina's per editie.
Van Opdorps belangstelling voor deze
geneeswijze werd in Arnemuiden met
gemengde gevoelens ontvangen. De
bevolking had weinig vertrouwen in zijn
behandeling van de Zeeuwse koortsen
(malaria) met twintig bloedzuigers die hij
op de buik plaatste, en gaf de voorkeur
aan collega's die met kinine werkten. Toen
Van Opdorp contacten ging leggen met
min of meer excentrieke magnetiseurs
werd het vertrouwen van zijn patiënten wel
zeer op de proef gesteld.
Medische publicaties
Naast zijn activiteiten voor het Tijdschrift
ter bevordering der physiologische genees-
en heelkunde recenseerde Van Opdorp
nog veel werken, zoals het Handboek der
Dierkunde of Grondbeginselen der Natuur
lijke Geschiedenis van het Dierenrijk van
Van der Hoeven (Rotterdam, twee delen,
respectievelijk 1828 en 1833). Verder is het
Geneeskundig Maandboekje van zijn hand
(Breda 1830).
Daarna verscheen Onderzoekingen over
den Aziatische braakloop bij een persoon,
die zich in den hoogsten graad van het
magnetisch somnambulisme bevond2
(Breda 1832). Verder heeft hij verschillende
geneeskundige werken uit het Frans ver
taald. Ten slotte schreef hij: Adressen aan
Z.M. den Koning over eenige punten
der geneeskundige wetgeving Breda 1939).
Andere activiteiten
In de Kroniek van Arnemuiden, deel 2, van
J. Adriaanse (1827) lezen we: "Het stads-
