VUNkOMK&M Walchlblm kinderen gaan baden in een badhuis. Het waren kinderen tussen de vier en twaalf jaar oud, uit gezinnen waar de moeder dit zelf niet kon doen wegens ziekte of iets dergelijks. We kregen er die morgen 28 onder han den en we stopten ze, wanneer het broer tjes en zusjes waren, met drie of vier tege- 's Middags bleven we thuis om verschillen de werkjes op te knappen en de huiska mer wat gezellig te maken. Die had al een hele gedaanteverwisseling ondergaan. Op zolder vonden we een tafeltje en een ver dronken kloosterstoel, die we met wat schoenpoets weer opgeknapt hebben. Ver der hingen we een spiegel, een kalender en wat platen op en legden we hier en daar een kleed neer. Er stonden ook verse boeketten, want we plukten dagelijks bloe men, kamille en zo, aan de slootkant. Aan vazen kwamen we door van flessen de hals af te slaan. De boom voor het raam fatsoeneerden we wat en het erf was op geknapt, zodat het er al wel bewoond uit zag. Ook van buitenaf leek het niet meer zo triest. Gé knipte van wit papier kleine gordijntjes en hier en daar stond een gera nium met prachtige rode bloemen te pron ken. De mensen die langskwamen bleven dan ook bijna allemaal even staan vanwe ge de keurige aanblik. Propagandaplaat van de Vereniging Nieuw- Walcheren (kleurendruk van Senefelder naar een ontwerp van [A.j Wagensveld). Meike Baas had een afbeelding van deze plaat in haar dagboek gepinkt. (Zeeuws Archief, Zelnndia Illustrata deel 111, nr. 435). lijk in het bad. Een enkel kindje huilde, maar de rest vond het fijn. Na het wassen knipten we nagels en kamden we haren met een fijne kam om luisjes en neten te zoeken. Ik vond er maar eentje! Daarna bestrooiden we de hoofdjes met DDT. Maandag 3 juni We begonnen weer met frisse moed bij een familie vlak bij het park De Griffioen. Ik werkte nu samen met Janny Olthoff. Nu, dat was me ook een film! We moesten de hal doen en daarna een keldertje onder die hal. Dat was nog geen meter hoog en vrij lang en er zat niets anders op dan op de knieën te gaan liggen en dan maar te dweilen! We deden het om beurten onder toezicht van mevrouw R., die tot overmaat van ramp een echte generaal was, dus we ergerden ons blauw. De pijpen van onze overalls waren tot de knieën nat, maar 't keldertje was schoon. Gelukkig waren niet alle mensen zoals deze 'dame', want dan hadden we het geen twee maanden op Walcheren uitgehouden. HILUW-WALCHLRLM VBAACT UW/TLUM

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2006 | | pagina 8