muzikaal opzicht een uitzondering. Hij was een uitnemend fluitist die niet alleen aan zijn eigen leerlingen maar ook aan de hoogste 'scholen' zangonderwijs gaf. Hij begeleidde dit met zijn dwarsfluit. De kin deren hunkerden naar die lessen. Er werd aan de school ook godsdienst onderwijs gegeven door de catechisatie- meesters Bertel en Verweijs. Spelen De kinderen konden zich in die tijd goed vermaken. De meisjes hoepelden, bikkel den, sprongen touwtje en joegen hun drijftol voort. De jongens hadden hun knik kers, hazelnoten en stukjes pijpensteel. Zij probeerden deze in het 'kuutje' te krij gen. Met dezelfde dingetjes speelden zij ook wat graag 'span en rakertje' en het zeer populaire 'zandvreter- tje'. En niet te vergeten 'lopend voet' en het niet altijd zachtzinnige 'bok-sta-vast'. Ten minste, als het weer niet al te ongunstig was. Maar de oudste en dus veelal de sterkste jongens speelden toch wel het liefst 'oor logje'. Dit 'edele' vermaak werd pas echt interessant als het met stokken, riemen en tollen aan touwtjes tegen de jongens van de Blazerie-school ging. Deze school was ondergebracht in het oude gebouw van de glasblazerij achter de Bree. Tussen die twee scholen werden soms hele veldslagen geleverd. Een aanleiding voor de strijd was altijd heel gemakkelijk te vinden. Er werd het liefst in de Abdij ge vochten, maar ook de Balans, die toen nog geen fontein met omringend gras en be planting bezat, was een geliefde plek. De weinige politieagenten - omstreeks 1865 waren er acht - konden de dappere strij ders niet altijd uiteendrijven. Och, de zoge naamde 'knapenoorlogen' werden bijna altijd tussen de armen en de rijken uitge vochten. Ze waren niet alleen een plaatse lijk maar ook een landelijk verschijnsel. De Lange Delft anno 2003. Op de plaats waai de school van Gouka stond, staan nn winkel panden. (Foto Leo Hollestelle) Er was nóg een verzetje, zowel voor de jongens als voor de meisjes: aan het eind van het schooljaar, vóór het begin van de 'grote' vakantie (die maar twee weken duurde) hadden alle kinderen een middag je vrij. Zij gingen dan met de onderwijzers naar het Schuttershof en daar - in de grote tuin met de kolfbaan - werden zij op chocolademelk en krentenkoeken getrak teerd. Een gebeurtenis om nooit te verge ten. Zeker, de handigste jongens bemach tigden wel eens een kom of een koek extra, maar zo'n heldendaad kon de pret slechts verhogen.

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2006 | | pagina 25