Vadertje het zweert, dat hier is binnen dese stadt, deur dien het noyt daertoe gebruict en ook te zwack is, daertoe bekwaem gehouden en wert." De kosten van deze 'operatie' bedroegen 7 pond 16 schellingen. Het bedrieglijke van deze zaak was wel dat het Arnemuidse zwaard de eer kreeg die de Zierikzeese verdiende, want in datzelfde jaar werd dat van Arnemuiden in een kast ten pronk ge steld "in verband met de bewezen diensten". Al lag de galgenberg wat verscholen ach- "As de liefde in 't arte komt, zakt 't verstand onder de naevel" Meiden en knechts op het platteland van Walcheren hadden in de negentiende eeuw weinig dagen waarop ze niet hoef den te werken. Dat waren in ieder geval de eerste donderdag in mei en oktober, de zogenoemde iiesjesdaegen. Op die dagen sloten meiden en knechts mondeling met de boerin of boer een contract. Ze verhuur den zich dan van mei tot oktober of van oktober tot mei. Tijdens 'oogdaegen zoals eerste en twee de kerstdag, eerste en tweede paasdag en eerste en tweede pinksterdag moest er gewerkt worden. Op Walcheren had men aan deze christelijke feestdagen een dag toegevoegd: derde kerstdag, derde paas dag en derde pinksterdag. De meiden en knechts waren op deze dagen wel vrij. Ook op nieuwjaersdunderdag, de eerste don- ter de dijk van de zoutketen, hij had toch wel een preventieve werking, want de reizi ger die vanaf Middelburg over het Arne muidse voetpad kwam, passeerde twee keer een galg(enveld), eerst aan het begin van dat pad bij Middelburg, en vervolgens waar het eindigde voor de molen. Na Val- ckenier is er daarom ook geen gebruik meer van gemaakt. P.A. Baaijens derdag in het nieuwe jaar, hoefde er niet gewerkt te worden, evenals op de laatste zaterdag van de Middelburgse kermis, op dagen dat er in de buurt een verkoping van een boereninspan was of wanneer er een nieuwe burgemeester werd geïnstal leerd. De meiden hadden tevens een keer per drie a vier weken een vrije dag, maar pas nadat ze 's morgens de koeien hadden gemolken en het melkgerei was schoonge maakt. Dan waren ze van ongeveer negen uur 's morgens tot 's avonds laat vrij. De meeste meiden gingen op deze dagen naar hun ouders. Maar ook daar werd van hen verwacht dat ze meehielpen in het huishouden of op het land. Van een vrije dag was dus eigenlijk geen sprake, 's Zon dags waren de meiden en de knechts alleen vrij om naar de kerk te gaan. De meiden en knechts vierden dagen

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2006 | | pagina 34