Om 17.00 uur staan de bussen klaar en
rijden we terug naar Zeeland. Tijdens het
diner in restaurant De Grevelingen worden
E. van Fraasen, T. Kodde en H. Jebbink
door voorzitter K. Meertens hartelijk
bedankt voor de voortreffelijke organisatie.
Dankzij hun inspanning én het fraaie nazo-
merweer is het een fijne, boeiende excur
sie geworden.
J.S.L.-B.
Rondwandeling Aagtekerke
Ongetwijfeld hebt u het ook wel eens mee
gemaakt: je hebt een interessante lezing,
excursie of rondleiding achter de rug, aan
tekeningen of foto's gemaakt, interessante
zaken genoteerd en je wil dat voor het
nageslacht in artikelvorm vastleggen.
Meestal kom je daar een tijdje later pas
aan toe. Begin november was het bij mij
ook het geval met het maken van het ver
slag van de HKW-rondwandeling in Aagte
kerke op 7 september 2005. Na het zorg
vuldig raadplegen van de gemaakte aante
keningen met belangrijke jaartallen, perso
nen en plaatsen stel ik me de vraag waar
het nu eigenlijk om gaat bij het vastleggen
van zo'n evenement. Zeker, belangrijke fei
ten moeten vermeld worden, maar als ik
de sfeer kan vastleggen, zal de lezer mis
schien eerder geneigd zijn ook eens een
bezoek te brengen aan dit karakteristieke
dorp en er niet alleen maar doorheen te
rijden op weg naar Domburg. Hopelijk
proeft u die sfeer in de volgende impres
sie!
Het weer die avond is 'na-zomers', de tem
peratuur is aangenaam tot warm en het
bescheiden groepje deelnemers geniet
zichtbaar van de rust die het Dorpsplein
rond de kerk uitstraalt. Onze gastheer, de
heer Kodde, met z'n 85 jaren nog zeer
energiek, vertelt ons tijdens de wandeling
verhalen over vroeger. Aan de hand van
zijn vertelsels kan ik wegdromen en me
voorstellen hoe het er in de vorige eeuw
aan toe is gegaan in dit dorp. De inwoners
hadden het van april tot oktober druk met
hun werk in de landbouw, ledereen had
wel een varken en zeker geiten in de ach
tertuin; vandaar de bijnaam geitedurp. Er
was geen stromend water en als je water
tekortkwam, haalde je het uit de regenbak
bij de kerk. De wegen waren onverhard en
het vervoer ging per paard en wagen.
Twee keer per week voer de bode met de
schuit door de watergang naar Middelburg
en voor boodschappen uit de stad was je
daarvan afhankelijk. Onderwijs voor de kin
deren was er voldoende, de keus bestond
uit een diaconie- en een openbare school.
Intens was het kerkelijk leven; niet verwon
derlijk dat de gemeente- en kerkenraad uit
vrijwel dezelfde leden bestonden. Kortom,
het was een vrij geïsoleerde en in hoge
mate zelfvoorzienende gemeenschap.
Terug naar de realiteit volgen we onze
'reisleider' langs het huis Agatha, genoemd
naar de naamgeefster van Aagtekerke, en
maken we een rondje over de kerkring.
Opvallend is de goede en fraai onderhou
den staat van de woningen; daar wordt
zorg aan besteed, dat zie je zo. Vervolgens
wandelen we nu stevig door via het beken
de hotel Kodde naar het Kalfhoeksepad.
Dit pad moeten we gezien hebben omdat
het vroeger de hoofdweg naar Oostkapelle
was. Destijds vroeg de gemeente tol (10
cent) voor deze grindweg totdat B&W
besloot tot moderne verharding. Een dele
gatie ging naar een steenfabriek om nieu
we steen te kopen, maar kwam uit budget
tair oogpunt terug met "misbaksels en ste-
