48 helaas verdwenen. Van de in de negen tiende eeuw gestichte buitenplaatsen zijn onder andere Zeeduin en Overduin nog bewaard gebleven en deze buitenplaatsen zijn het dankbare onderwerp van de HKW- excursie op 25 mei. KM Macht van de markiezen Tijdens de algemene ledenvergadering van de HKW op 27 april 2005 hield Peter Blom van het Zeeuws Archief (maar voor ons nog steeds stadsarchivaris van Veere) een boeiende inleiding met als onderwerp de Macht van de markiezen. Dit onderwerp is niet zomaar gekozen, want dit jaar wordt in Veere stilgestaan bij het feit dat 450 jaar geleden Maximiliaan van Bourgondië de titel markies van Veere verkreeg. Plezie rige bijkomstigheid is dat de huidige mar kiezin van Veere, koningin Beatrix, op 10 juni de stad bezoekt bij haar tour door de provincies ter gelegenheid van haar 25- jarig jubileum. De titel markies moet in de rangorde geplaatst worden tussen graaf en prins en heeft een erfelijk karakter. Blom legde op duidelijke wijze uit hoe de Veerse edelen markies zijn geworden en gebleven en vooral welke macht zij aan deze titel konden ontlenen. Eind dertiende eeuw liet Wolfert van Borssele, raadsheer van Floris V en aangemerkt als de stichter van Veere, zich nog niet betitelen als heer van Veere. Dit gebeurde wel met zijn klein zoon Wolfert III in 1339, louter op grond van (erfelijke) rechtsmacht. Het ontstaan van de 'heerlijkheid' was een feit. Later werd deze term in de wandeling ook gebruikt om het grondgebied aan te dui den, hetgeen ook het geval was met 'ambachten'. De familie Van Borssele ver wierf in de loop der tijd vele heerlijkheden zoals Vlissingen, Domburg en Westkapelle. Hendrik II van Borssele (1406-1474), een machtig man met vele hoge functies, beschouwde Veere toch als zijn belangrijk ste bezit, en dat had weer effect op de welvaart van de stad. Erfdochter Anna van Borssele en Philips van Bourgondië wer den in 1486 ingehuldigd als Vrouwe en Heer van Veere. Vele hooggeplaatste en met name edele gasten vertoefden dan ook, zeker in de tijd dat kleinzoon Maximili aan er de scepter zwaaide, op het nabijge legen kasteel Sandenburgh. Het was kei zer Karei V, die de Walcherse territoria tot markgraafschap of markizaat verhief en daarom mocht Maximiliaan van Bourgon dië zich markies noemen. De vele cadeaus en feesten, om de Schot se kooplieden ertoe over te halen hun stapel in Veere te vestigen, maakten ech ter dat de markgraaf bij zijn dood in 1558 een "ongeloovelijke" schuldenlast achter liet. Door twee curatoren werd het marki zaat in percelen opgedeeld en geveild. Koning Filips II verwierf de gedeelten Veere en Vlissingen door zijn recht van naasting te gebruiken. Willem van Oranje gaf in 1566 te kennen ook belangstelling te hebben, al was het maar om zijn zoon (uit het huwelijk met Anna van Buren) een markiezentitel te kunnen geven. Hij wist Westkapelle te verwerven. Op 21 juni 1575 bezocht Willem van Oranje met zijn gema lin Charlotte de Bourbon Veere en kreeg een diner aangeboden. Aardig detail hierbij is dat de archiefstukken van de aange kochte spijzen bewaard zijn gebleven: "een calff, twee pauwen, dry faisanten, braetver- ckens, cappoenen, jonge hounders, scha pevlees, runtvleesch, hammen en toungen, quackels, pasteyen, creeft ende tarrebot,

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2005 | | pagina 50