genoeg benadrukken. De oprichting van het museum heeft in de heie gemeen schap van Westkapelle nogal wat losge maakt. Ouderen én jongeren, mannen én vrouwen, kerkelijken én buitenkerkelijken voelen zich betrokken. Om aan materiaal voor de tentoonstelling in het museum te komen, werden inter views gehouden met oudere Westkappe- laars. Het was opmerkelijk hoeveel verha len er loskwamen. De jaren van de Tweede Wereldoorlog, en dan in het bijzonder de dramatische gebeurtenissen in het najaar van 1944, zaten nog in het hoofd van de generatie Westkappelaars die deze perio de persoonlijk had meegemaakt. Het bleek dat ze er nu pas, na zoveel jaren, over konden praten. Al deze persoonlijke geschiedenissen zijn terug te vinden in de presentatie van de thema's in het museum. Het zijn de verhalen en de beelden van de Westkappelaars zelf. Zestig jaar na de dra matische gebeurtenissen van het bombar dement en de inundatie blijkt dat het museum een 'helende' werking heeft bij het verwerken van de oorlogstrauma's. Ook stelden veel mensen materiaal ter beschikking voor het museum. Een duide lijk voorbeeld hiervan zijn de foto's en films van mevrouw N. Flipse-Roelse. Zij heeft op professionele wijze vanaf de oorlog in en rond het dorp duizenden foto's gemaakt. Het museum is ingericht door Ingrid Leeftink uit Vlissingen, die beroepshalve vaker met dit bijltje hakt. Draagvlak Het brede draagvlak in Westkapelle voor het museum en de activiteiten blijkt uit de grote groep van 140 vrijwilligers die hierbij zijn betrokken. Van Beekhuizen: "Er is zoveel talent aanwezig. Dat moet je benut ten. Dan wordt er veel werk verzet." Als Jan van Beekhuizen terugkijkt op de afgelopen jaren, dan stelt hij vast dat de oprichting van de Stichting Polderhuis en het verwezenlijken van het museum op het juiste moment hebben plaatsgevonden, want aan drie wensen van de inwoners werd hiermee tegemoetgekomen: een toe ristische impuls in het dorp, de behoefte aan het koesteren van de eigen culturele identiteit en het verwerken van het verle den. Het feit dat Westkapelle vanaf 1997 geen zelfstandige gemeente meer is heeft de behoefte aan het uitdragen van de eigen identiteit alleen maar versterkt. Stimulans Van Beekhuizen hoopt dat het museum en de activiteiten van de Stichting Polderhuis Westkapelle ook voor de andere kernen op Walcheren een stimulans zullen zijn om iets van hun eigen identiteit terug te vin den. Ook andere dorpen op Walcheren hebben volgens Van Beekhuizen de poten tie om meer met hun verleden en hun cul turele identiteit te doen. Westkapelle en Arnemuiden - dat ook een eigen museum heeft en waar een historische vereniging actief is - zijn daar succesvolle voorbeel den van. Leo Hollestelle

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2005 | | pagina 34