ren. Kenmerkend voor het 750 meter lange weggetje zijn de vele knotwilgen die aan weerskanten staan. Toen ik vorig jaar mei langs het weggetje kwam, vormden de bomen een weelderige haag aan weers zijden van het onverharde pad, met daar tussen, in de bermen, het bloeiende flui- tenkruid. Een jaar later was ik er weer en De situatie van de Louwerse's Wegeling vóór 1944, zoals ingetekend op de veldnamenkaart van Ritthem. ik zag dat alle wilgen waren geknot. Dat zal uit het oogpunt van goed landschaps beheer wel verantwoord zijn, maar het was nu toch een kale bedoening. Het leek alsof de wilgen soldaten waren die stram in het gelid stonden opgesteld. Ik kon het niet laten om de bomen te tellen. Gezien vanaf de Zandweg zijn dat er 171 aan de rech ter- en 191 aan de linkerkant. Halverwege in de bocht van de wegeling, langs de watergang, genaamd de Kreeksprink, staan twee bankjes waar je heerlijk kunt genieten van de omgeving en de rust. Toen ik daar in het voorjaarszonnetje zat uit te rusten, nog onder de indruk van de 362 knotwilgen die ik had geteld, werd ik ineens wat onrustig. Wordt dit mooie weg getje soms ook in zijn bestaan bedreigd? Tot mijn geruststelling las ik later in het Dorpsplan Ritthem 2002-2006 dat de cul tuur-historische waarde van de wegeling De Louwerse's Wegeling op het Falkplan van Middelburg en Vlissingen. wordt onderkend. Door de aanwezigheid van al die knotwilgen is er een speciale biotoop ontstaan voor allerlei diersoorten (waaronder de steenuil en de vleermuis) die de natuurlijke holtes van de bomen voor hun voortbestaan nodig hebben. Mensen, laten we het dan alsjeblieft zo houden. Onder Ritthem ligt een van de mooiste weggetjes van Walcheren. Ga zelf maar kijken! Leo Hollestelle

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2005 | | pagina 31