en in dat opzigt zou hij zelfs vrij wat knel- lender banden voelen dan voorheen, toen de gelagen aan de orde van den dag waren."5 Tot circa 1965 was de inrichting aan de Kousteensedijk tevens een Rijkswerkinrich ting (gevangenis) waarin ook vrouwen wer den ingesloten. Volgens artikel 65 moesten de gevange nen maandelijks een voetbad nemen en voorts een geheel bad "zoo dikwijls de geneesheer zulks zal voorschrijven". De straffen waren niet kinderachtig. Artikel 103 luidde: "De gevangene op water en brood zal anderhalf ratio brood ontvangen." Artikel 104: "De straf op eene zware over- De hechteniszaal voor zes personen, ca. 1965. Een menslievende behandeling In het "Reglement voor de dienst in Bur gerlijk en Militair Huis van verzekering te Middelburg, in kennis van ons Commissa ris des Konings van 1855" zijn interessante dingen te lezen. Zo is "eene menschlieven- de behandeling der gevangenen de con ciërge ten sterkste aanbevolen." De gevangene kreeg bij binnenkomst een nummerplaat die hij zichtbaar op de rech terarm moest dragen, dit ter vervanging van zijn naam. De naam van de ingeslote- ne mocht dan ook nooit gebruikt worden. treding of bij herhaling, zal bestaan in opsluiting in een donker vertrek, geduren de acht dagen ten langste, hetzij met de gewone voeding, hetzij op water en brood." Chambrettes Er vonden in de twintigste eeuw nog ver schillende verbouwingen plaats in dit huis van bewaring. Tot halverwege de jaren zestig was er aan de zogenoemde man- nenkant op de eerste etage een slaapzaal in gebruik met daarin zestien chambrettes (kooien) van gevlochten metalen strippen. Ze waren veel te klein, want de gedeti neerden konden slechts met opgetrokken

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2005 | | pagina 22