Bodediensten
Luteijn
Het verhaal van een bedrijf uit
Koudekerke
Eigenhaardstraat te Middelburg op 15 mei
1940, beschreven in de vorige Wete.
We sluiten af met het jaarverslag, de notu
len van de algemene ledenvergadering
van april jl., het verslag van twee bijeen
komsten en informatie over de buiten-
heemse excursie.
Wat het ledenaantal betreft ziet u dat de
De noodzaak van het vervoer van goede
ren tussen nederzettingen, dorpen en ste
den heeft bestaan zodra mensen zich daar
vestigden. Daarmee heeft de transporteur
van die goederen economisch gezien mis
schien wel het op één na oudste beroep
ter wereld: de bodedienst.
Ook op Koudekerke moeten ze er vanaf
het ontstaan van het dorp geweest zijn.
Met kruiwagen, met karren, later met paar
den en nog later met karren die luchtban
den kregen maar die zich nog steeds door
middel van één of twee pk voortbewogen.
Zo was de situatie hier ongetwijfeld ook
aan het begin van de twintigste eeuw.
Wagenmakerij
Op het huidige Dorpsplein nummer 36
woonde toen al sedert omstreeks 1750 de
familie Luteijn. Het pand heet Het Verloren
Ambachten die naam verwijst naar de
wagenmakerij van Jacobus Luteijn, nako
meling van de allereerste wagenmaker die
groei er nog steeds in zit. Als nieuwe
leden blijft aanmelden en de redactie blijft
verblijden met artikelen en verhalen, dan
zullen wij in oktober weer van ons laten
horen!
Leo Hollestelle
zich daar ooit vestigde. Jacobus Luteijn
(voor de oudere Koudekerkers Ko Nieptan-
ge) overleed op 6 september 1960 op 81-
jarige leeftijd.
Omstreeks 1910 nam Jan Luteijn, zoon
van de toenmalige wagenmaker Jannis en
broer van de latere wagenmaker Ko
Luteijn, de bodedienst op Middelburg van
Maarten Verhage (bijnaam Maarten Bode)
over en hij werd daarmee de eerste van
drie generaties die dit vak op Koudekerke
zouden uitoefenen. Dat deed Jan Luteijn
niet alleen, want er was ook nog een twee
de bodefirma, die van Cijvat.
Ellenwagen
De bodedienst werd begin twintigste eeuw
gereden met een 'ellenwagen', een lange,
smalle bak die maar dertig centimeter
boven de grond hing, met van voren kleine
en van achteren grote wielen. Deze wagen
kon alleen langs de achterzijde geladen
worden. Het was zwaar en ongezond werk.
