kerke, Domburg, Meliskerke, Oostkapelle
en Westkapelle (uitgave HKW, 1997) wordt
uitgebreid ingegaan op de tiendblokken op
Walcheren (p. 27-30). Het tiendrecht was
van oorsprong een kerkelijke belasting die
gebruikers van de grond in natura (een-
tiende deel van de opbrengst van het land)
moesten afstaan aan de middeleeuwse
Detail van de tiendblokkenkaart uit het archief
van de rentmeester van het Kroondomein met
daarop blok 74, Zwarte Monnikstiende.
(Zeeuws Archief)
kerk voor onderhoud van kerkgebouwen
en geestelijken. Na de Reformatie verwier
ven de Staten van Zeeland het merendeel
van deze kerkelijke tienden. In de zeven
tiende en achttiende eeuw werden veel
van die tiendrechten verkocht aan particu
lieren, voor wie het een goede belegging
was. De tienden werden in partijen of blok
ken geadministreerd, verpacht of verkocht.
Zo ontstonden de zogenaamde bloktien-
den. Ter onderscheid hadden deze blok-
tienden of tiendblokken ieder een naam.
De namen verwijzen vaak naar oude blok-
namen in de overlopers, naar geestelijke
functionarissen of zijn een louter geografi
sche aanduiding. Alle Walcherse tiendblok
ken komen voor op een kaart die berust in
het Zeeuws Archief. Ook de toenmalige
Koudekerkse notaris Loeff heeft een tiend
blokkenkaart gemaakt.
Toen we op de hoek van de Koningin
Emmaweg en de Lijdijkweg aankwamen,
stond het paaltje al 'pront te pronken',
maar het stond nog niet helemaal goed in
de grond. De heer Maljaars en oud-voorzit
ter Hans Vader groeven samen, onder toe
ziend oog van de aanwezigen, het paaltje
verder in.
Nadat we weer op de boerderij terugkwa
men, vertelde de heer Maljaars nog over
de geschiedenis van Klein Zeeduin. De
boerderij is een opvallende verschijning
met zijn lichtgroene schuur. De voorganger
van de boerderij kwam in 1864 in eigen
dom van Henri Frederik Lantsheer. Deze
boerderij heette De Eshoek, genoemd naar
een s-bocht in de dijk. In 1868/'69 werd
een nieuwe schuur gebouwd: groot, hoog,
sterk, ruim en luxueus (30 bij 14 meter).
Het huis werd in 1872 gebouwd. Het was
een groot en luxueus huis, waarvan het
dak was bedekt met Oegstgeester pannen
(lelieblad- of hartjespannen). De totale
bouwkosten van de boerderij bedroegen
20.000,-, een groot bedrag voor die tijd.
De boerderij werd Klein Zeeduin genoemd,
naar de buitenplaats van Lantsheer. De
schuren van de buitenplaatsen Duno en
Overduin zijn nagenoeg identiek. De plan
ken van de schuur van Duno hebben
dezelfde groene kleur. Overigens was de
schuur van Klein Zeeduin vroeger geel.
In 1884 ging de grootvader van de heer
Maljaars, Abraham Maljaars, als pachter
op de boerderij werken en wonen. In 1921
kon zijn zoon Willem de boerderij kopen,
samen met 14 hectare grond. De helft
daarvan ging naar een broer, maar dat kon
